Historia Pandory i jej puszki pochodzi ze starożytnej Grecji i jest bardzo stara., Z tego powodu istnieje kilka wersji mitu. w mitologii greckiej Pandora (co oznacza „wszechwładna”) była pierwszą kobietą na ziemi. Przed ludźmi byli nieśmiertelni (bogowie i Tytani). Bracia, Prometeusz i Epimeteusz byli Tytanami (olbrzymimi ludźmi Scena I Narrator, Zeus, HefajstosNarrator: Pewnego ciepłego ranka Zeus postanowił zadzwonić do (dzwoni do Hefajstosa, który odbiera po dłuższej chwili) Cześć Hefajstos, tu Zeus. Czemu tak długo nie odbierasz?Hefajstos: A, bo grałem sobie trochę(gra na komórce). Taki relax po robocie. Wiesz, jak to w Słuchaj stary, mam do ciebie W żadne prochy się nie mieszam!Zeus: Nie o to chodzi. Pamiętasz tego cwaniaka Prometeusza?Hefajstos: Tak, tak, podstępna sztuka. Nieźle cię Tylko nie załatwił, nie podnoś mi ciśnienia. Teraz ja go urządzę. Chcę, abyś stworzył kobietę cudnej urody, wiesz, taką super laskę, która uwiedzie OK. Kumam, ale to będzie kosztowało. Potrzebuję kasy. Moja Afrodyta ubiera się u jakiegoś Gucciego, perfumy od Diora, czy kogoś tam. Wstydzę się z nią pokazać w tych starych Rozumiem, rozumiem. Coś Przydałaby się też nowa BM-ka. Pełny wypas: skóra, komputer, nawigacja satelitarna…Zeus: Nie przesadzasz?Hefajstos: Dobra, dobra, zadzwonię do ciebie po wtedy tanie minuty.(Zeus siedzi, gra w szachy, boginie podają mu wino, owoce, robią makijaż, fryzurę, wianek, pląsają w rytm muzyki „ Pudelsów”- „ Kocham się”)Scena IINarrator: Hefajstos migiem zabrał się do roboty. Pracował w pocie czoła, a kiedy ukończył dzieło, postanowił je obejrzeć.( Hefajstos wwozi umieszczoną na skrzyni kobietę, zawiniętą w papier , odwija ją z niego)Hefajstos: Eee, pięknością to ty nie grzeszysz, trzeba Cię trochę udoskonalić, ale to nie moja działka. Niech sobie Zeus robi z tobą co chce. Która to godzina? O! „ Dziki księżyc” się zaczyna. Spadam. A ty siedź tu i czekaj!Narrator: Hefajstos z zachwytem oglądał swój ulubiony serial brazylijski, aż w końcu dopadł go obudź się! Zeus czeka na telefon, widzowie też. (uderza w tarczę) Wybiła godzina Hefajstosie!Hefajstos: Dobra, dobra, już dzwonię ( przeciąga się , ziewa, dzwoni). Sie ma Zeus! Skończyłem robotę. Ale nie jest jeszcze całkiem dopracowana. Powinna nauczyć się robót domowych, porządnie chodzić, elegancko wypowiadać się, jak to kobity!Zeus: Podeślę do niej którąś boginię. A tej małej, którą zrobiłeś, damy na imię Pandora, przecież jest darem od wszystkich bogów dla Ty, Zeus, reklamacji nie przyjmuję!Zeus; OK. Pieniądze prześlę ci na konto. Nie ma za co. Powodzenia!Zeus: (dzwoni do Ateny) Nadaję: tu Tu Atena, tu Atena. To ty kochany Zeusie, jak miło cię słyszeć mój Panie, czy masz jakieś specjalne życzenie? Przybywaj Ateno, czeka na ciebie Pandora, którą musisz nauczyć kilku rzeczy. O bogowie, zrozumiałam, już pędzę. Bez I w ten sposób naukę robót domowych, powierzył Zeus Atenie, bogini mądrości i sprawiedliwości.(Pandora tymczasem zachwyca się telewizyjną reklamą pizzy, próbuje tańczyć bardzo nieudolnie. Pod koniec reklamy wchodzi Atena)Atena: Siemanko! To pewnie ty jesteś Pandora?(Pandora pokazuje na reklamę pizzy) Pizza?Pandora: Słyszałam o tym w (dzwoni do pizzerii) Chciałam zamówi pizzę firmową z dostawą na miejsce. Czekam pod górą Olimp.(w tym czasie Pandora ogląda strój Ateny, a następnie na hulajnodze wjeżdża dostawca pizzy)Dostawca: Pizza dla Ach, dziękuję, reszty nie trzeba. Co za tempo! Zadzwoń do mnie(daje mu banknot i swój numer telefonu) Zadzwoń wieczorem,( bierze pizzę, dodaje ser, ketchup) no widzisz Pandoro, już gotowe! A teraz nauka gustownego jedzenia: patrz i podziwiaj( Atena zaczyna jeść, a Pandora patrzy): no nawet niezłe, a teraz spróbuj ty.( Pandora bierze kawałek i brudzi się…)Atena: Oj ty niezdaro, chyba muszę Ci pomóc( karmi ją, wyciera).Narrator: ( w tym czasie) Oprócz jedzenia pizzy Atena miała nauczyć ją innych rzeczy ale nie zdążyła, ponieważ zobaczcie sami…(Pandora cały czas je z przesadną gracją pizzę)(telefon jej dzwoni, Atena odbiera i schodzi ze sceny mówiąc): ach to ty, już biegnę, pędzę na skrzydłach miłości…Narrator: Kolejną nauczycielką Pandory była Afrodyta. Dała jej lekcję dostojnego chodzenia i zajęła się jej wizerunkiem.( Wchodzi Afrodyta, uczy ją elegancko poruszać się)Afrodyta: Pandora, cool! Cool! A teraz czas na odlotowy makijaż!Narrator: Afrodyta przystąpiła więc do robienia A teraz czas na extra kiecę, pa Pandorko, ja już lecę.(ubiera ją w modną sukienkę, którą się Pandora zachwyca)Scena IIINarrator: Kolejnym nauczycielem Pandory był Hermes(pojawia się na scenie). Uczył ją A więc to ty jesteś Pandora. Słyszałem, że nie potrafisz się wysłowić…(powtarza jej np. „Król Karol kupił…)(Pandora siedzi i powtarza, schodzi ze sceny z Hermesem)Narrator: A po czterdziestu latach…( Na scenie pojawia się grupa dziewcząt ,które śpiewają)Piosenka„ Czterdzieści lat minęło jak jeden dzień…Pandora nie do poznania zmienia się,I każdy teraz marzy, by z nią być na plaży,I razem z nią opalać się…Scena IV( wchodzi wtedy Pandora- pięknie się porusza, maluje usta, staje przed drzwiami Prometeusza, puka do jego drzwi)Prometeusz: Kto tam?Pandora: Wpuść mnie Prometeuszu, to ja Pandora, jestem prezentem od Idź precz! Apage , apage!Pandora: Otwórz drzwi! Proszę!Pandora śpiewa (na melodię „Jesteś szalona”)Do serca twego pukam drzwi,Nie pożałujesz jak otworzysz mi,Na rękach będę nosić cię,I pizzę pyszną piec,Jestem tak piękna uwierz mi,Chcę z tobą dzielić wszystkie noce i wielkości bogów zrodziłam sięPrzygarnij proszę mnie( Prometeusz gra w kości)Prometeusz: Nie kołuj mnie tymi swoimi amorami. Mam ważniejsze sprawy na głowie- całą ludzkość. Jeżeli chcesz się gdzieś pokazać to spróbuj szczęścia w jakiejś nowej edycji „ Big Brothera”. Precz diablico O ja nieszczęsna, czy nikt mnie nie pokocha? (Nuci na melodię „Gdzie te prywatki…”): Gdzie ci mężczyźni rozkochani, gdzie ten cudowny, męski kwiat…(macha zrezygnowana ręką) Eee, chyba wymarli jak żubry w Puszczy Białowieskiej. ( idzie smutna, spotyka Epimeteusza, który trzyma w ręku kwiaty)Epimeteusz: Kim jesteś piękna dzieweczko i dlaczego płaczesz?Pandora: Jestem Pandora. Podobam ci się?Epimeteusz: Ach, co za urok, wdzięk, czy zostaniesz moją żoną?(daje jej kwiaty)Pandora: Oczywiście mój tygrysku! ( schodzą ze sceny, marsz Mendelsona)Narrator: Pandora w posagu od Zeusa dostała tajemniczą puszkę. A tymczasem mijał spokojnie miesiąc miodowy V(Pandora wchodzi na scenę z gazetą, siada, czyta, po chwili wchodzi Epimeteusz)Pandora: Kochanie, co będziemy dziś robić?Epimeteusz: Zagrajmy w Znowu w kości? Otwórzmy lepiej puszkę, którą No dobra, to otwórzmy.(Pandora otwiera puszkę)Na scenie pojawiają się za koleją Smutek ,Złość, ChorobaSmutek: To ja SmutekZłość: To ja ZłośćChoroba: To ja Choroba. Daję wam chorobę wściekłych krów, ptasią grypę, AIDS i wiele innych moich wynalazków.( w tym czasie muzyka pełna grozy)Pandora: Chyba minęły dobre czasy. Teraz już będę się źle wszystkim A ja wyszedłem na idiotę. O bogowie! Bogowie!Narrator: I tak oto zemsta Zeusa się spełniła. Warto czasem pomyśleć dwa razy zanim się coś zrobi.(wchodzi Prometeusz)Prometeusz: Cóżeś uczynił mój bracie o rozumku Kubusia Puchatka! Co ze mną? Czy moja wątroba nic nie jest warta?Narrator: Niestety, ludzie zapomnieli o twym poświęceniu, ale orły są ci wdzięczne za świeżą wątróbkę i Liga Ochrony Przyrody o tobie pamięta.(pogrążeni w smutku siedzą, wchodzi Nadzieja w długich dostojnych szatach))Prometeusz (z zaciekawieniem): Kim jesteś?Epimeteusz: No właśnie, kim jesteś?Nadzieja: Jestem bliską siostrą Miłości, nazywam się Nadzieja matką No to chyba dobrze trafiłaś.(daje im zapalone świece i schodzą ze sceny w rytm dowolnej muzyki)KONIEC

puszka Pandory - sprawa, której poruszenie niespodziewanie powoduje pojawienie się wielu kłopotów, klęsk lub nieszczęść puszka Pandory - Wielki słownik języka polskiego PAN puszka Pandory - sprawa, której poruszenie niespodziewanie p

O rekrutacji na studia pisze się w mediach i w środowisku naukowym bardzo dużo, jednak na pierwszy plan tej dyskusji wybijają się przeważnie twarde liczby i nazwy kierunków, na które prowadzi się nabór. Tymczasem rekrutacja nie ma wyłącznie technicznych aspektów. W polskim systemie szkolnictwa wyższego – w którym zdecydowanie dominują uczelnie publiczne i w którym mamy do czynienia ze znacznym odsetkiem młodzieży chcącej studiować – prowadzenie naboru na studia jest równoznaczne z dystrybucją środków budżetowych, a nawet… ze zmianami w strukturze społecznej. Z przeglądu dyskusji nie wynika jednak, że uczelnie mają świadomość doniosłości tego procesu. Aby to sobie uświadomić, trzeba wrócić do zupełnie podstawowych kwestii. Po co uczelnie przeprowadzają rekrutację? Najbardziej oczywistym celem jest dokonanie wyboru osób zdolnych do podjęcia nauki na studiach. Jednak mimo mnożenia stopni rekrutacji na kolejne szczeble edukacji stopień selektywności spada. Jest to zależność podlegająca stałej krytyce opinii publicznej. Jednocześnie próby zmian w procedurach rekrutacyjnych, mające wyprofilować idealnego absolwenta szkoły, licencjata czy magistra, zdarzają się tak często, że z jednej strony trudno ustabilizować system i wykształcić długofalowe praktyki konieczne do jego dobrego funkcjonowania, a z drugiej – dać kandydatom na poszczególne studia czas, a także wiedzę, by mogli się do momentu sprawdzenia należycie przygotować. Brak systemowej refleksji uderza także w same akademie. Decyzje dotyczące mechanizmów rekrutacji mogą wpływać na zwiększenie urynkowienia uczelni publicznych, uniemożliwiać prowadzenie studiów z niektórych dyscyplin, a nawet wzmacniać nierówności między kandydatami na studia. To z kolei wywołuje negatywne skutki wobec zdolności uczelni do kształcenia i prowadzenia długofalowych badań naukowych. W niniejszym ujęciu rysują się zatem dwa scenariusze. W pierwszym z nich źle przemyślana rekrutacja uderza, jak się okazuje, w samych kandydatów. W drugim – w same uczelnie. Niestety rzadko towarzyszy tym „zderzeniom” refleksja nad ich kontekstem, niezbędna do wyjścia z klinczu konfliktu interesów. Skutki niedostatków finansowych akademii odbijają się często na kandydatach i studentach. Warto rozpatrzyć rekrutację z punktu widzenia każdej z tych stron, by obnażyć całość źle działającego mechanizmu. Zdecydowałam się dokonać przeglądu wypowiedzi medialnych oraz dyskusji w samym środowisku naukowym (np. wyrażanych przez oficjalne stanowiska istotnych organów albo notki blogowe), by z rozproszonych opinii powstał bardziej całościowy obraz. (Nie)sprawiedliwa rekrutacja Na przestrzeni lat 2011-2015 często powracającym wątkiem w dyskusji o rekrutacji na studia są niesprawiedliwe lub niejasne kryteria naboru przyjmowane przez poszczególne uczelnie. Do najważniejszych problemów należą błędy w obliczaniu i porównywaniu wyników matur oraz kryteria i praktyka rekrutacji absolwentów studiów licencjackich na studia drugiego stopnia. W pierwszym przypadku kwestia nieprawidłowości w pracy Centralnej Komisji Egzaminacyjnej (zarówno na poziomie przygotowywania arkuszy testowych, jak i ich późniejszej oceny) staje się szczególnie dojmująca dla osób zainteresowanych obleganymi kierunkami (w sensie liczby chętnych na jedno miejsce), na których najważniejsze są wyniki maturalne – czyli studia ekonomiczno-menedżerskie, podstawy nauk technicznych, ale przede wszystkim medycyna [źródło 1.]. Latem 2015 r. dość głośny stał się przypadek Uniwersytetu Zielonogórskiego, który – wyprzedzająco w stosunku do innych uczelni – uwzględnił w rekrutacji kandydatów na studia centylowy, a nie jak dotąd procentowy przelicznik punktów z matury. Wynik procentowy wskazuje jedynie na stopień opanowania materiału testowanego w danym arkuszu, natomiast centylowy ten sam wynik przedstawia w relacji do rezultatów innych maturzystów z tego samego rocznika. Innymi słowy, dzięki systemowi centylowemu można stwierdzić, gdzie na skali od najgorszego do najlepszego maturzysty znajduje się dany kandydat na studia, i tym samym uniezależnić się w ocenie ogólnych wyników od różnic w poziomie arkuszy maturalnych z poszczególnych lat albo od następstw zmian w podstawie programowej. Abiturienci, którzy podchodzili do egzaminu maturalnego w 2015 r., byli pierwszymi, którzy na świadectwie otrzymają wyniki zarówno w procentach, jak i centylach, jednak na razie uczelnie nie dostosowały do nich procedur rekrutacyjnych ze względu na uczniów techników – również przyszłych maturzystów, ale nieocenianych jeszcze w skali centylowej. Z jednym wyjątkiem: „Uniwersytet Zielonogórski ocenia kandydatów w procentach i centylach. Wybiera wyższy wynik kandydata. I tak jest na medycynie i pozostałych kilkudziesięciu kierunkach. Metoda bywa niesprawiedliwa zwłaszcza na obleganych kierunkach z wysokim progiem, takim jak lekarski. Dodatnia różnica w centylach jest tym wyższa, im wyższy wynik procentowy. Przy średnich osiągnięciach rzędu 60-70 proc. wyniki się zrównują. Dlatego na wybrane studia nie dostają się uczniowie, mimo lepszych wyników matur. Tylko dlatego że nie mają przeliczników w skali centylowej” [źródło 2.]. Uczelnia broni się, że zasady rekrutacji zostały uchwalone przez uczelniany senat już rok wcześniej, więc kandydaci mieli czas, by się z nimi zapoznać. Nie zmienia to jednak faktu, że w zaistniałej sytuacji zabrakło kompatybilnej pracy między resortami edukacji i szkolnictwa wyższego, a także – między samymi uczelniami w kraju. Zwłaszcza w przypadku medycyny, na której przewidziano niewiele miejsc. Dlaczego więc w ogóle wprowadzać centyle? Pomysł powstał pod naporem opinii publicznej, niezadowolonej także z poprzedniego systemu rekrutacji. Dopuszczał on bowiem zdawanie na studia w różnych latach od czasu zdania matury, a także jej poprawianie. O te same miejsca na uczelniach nierzadko rywalizowali zatem uczniowie mający za sobą napisanie arkuszy o różnej treści, a nawet różnym stopniu trudności – co z kolei znacząco utrudnia ich porównanie. „– Poprzednie arkusze z matematyki rozwiązywałem na 90 proc., teraz dostałem 76 proc. O tym, że matura była trudniejsza, są przekonani też ci z moich kolegów, którzy podchodzili do niej po raz drugi, by poprawić swój zeszłoroczny wynik – mówi Jakub, maturzysta z Łodzi. Podobne wrażenia ma inny nastolatek, także Jakub, tym razem z Warszawy: i on przekonuje, że z majowego egzaminu dostał o kilkanaście punktów mniej niż w testach rozwiązywanych w ramach przygotowań. (…) Jeśli matura faktycznie była trudniejsza, oznacza to, że ci, którzy podchodzą do niej z wynikami z ubiegłego roku, mają większe szanse na upragnione miejsce. Takich osób wcale nie jest mało” [Wittenberg, Rekrutacja na studia...]. Cytowany w tym samym artykule doktor Zdzisław Mączeński, który zajmuje się rekrutacją na Politechnice Warszawskiej, ocenił cały system matur przygotowywany przez CKE jako długofalowo niesprawiedliwy, w przeciwieństwie do egzaminów wstępnych na studia, które kiedyś były powszechnym instrumentem służącym do sprawdzania kwalifikacji maturzystów. Skala centylowa miała przyczynić się do zrównoważenia sytuacji. Absolwenci liceów mają jednak zastrzeżenia co do porównywalności wyników matur sprzed czasów używania skali centylowej i po jej wprowadzeniu, a także do prób różnicowania arkuszy maturalnych po zmianie podstawy programowej z danego przedmiotu. Uznają, że uczelnie niewystarczająco dokładnie lub wręcz niesprawiedliwie układają rankingi przyjęć. Zgodził się z nimi nawet Rzecznik Praw Obywatelskich: „– Wśród nich [praw konstytucyjnych – przyp. jest także równość szans w dostępie do nauki. Przepisy powinny być zatem skonstruowane w taki sposób, aby wszyscy kandydaci na wyższe uczelnie mieli zagwarantowane podobne warunki rekrutacji. Ponieważ obecnie nabór na większość kierunków odbywa się wyłącznie na podstawie wyników egzaminu maturalnego, konstrukcja matur powinna zapewniać jak najpełniejszą realizację postulatu równości – stwierdza RPO. Dodaje, że nowelizacje powinny być zatem poprzedzone dokładną analizą ich wpływu na sytuację absolwentów potencjalnie mogących uczestniczyć w naborze (a więc także absolwentów ze starszych roczników). Każdej zmianie powinny towarzyszyć przepisy przejściowe pozwalające osobom, które wcześniej przystąpiły do egzaminu, na odpowiednie uzupełnienie świadectwa lub przystąpienie do egzaminu w formule niedostępnej w roku ich ukończenia szkoły” [Mirowska-Łoskot, Matura niekonstytucyjna?...]. W tym samym artykule zacytowano kolejnych zwolenników egzaminów wstępnych, wskazujących na ich równościowy wymiar, a także większy stopień decyzyjności uczelni w procesie rekrutacji. Pytanie jednak, czy gdyby dotychczasowych procedur skrupulatnie przestrzegano, taka sugestia w ogóle by się pojawiła. Jeśli w dalszym ciągu Ministerstwo Edukacji Narodowej oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego nie będą współpracować, sukces jakiejkolwiek reformy rekrutacyjnej na przecięciu kompetencji tych dwóch resortów wydaje się raczej wątpliwy. Co gorsza jednak, uczelnie mają problem nawet w przypadku tych procedur, które – wydawałoby się – całkowicie kontrolują. Mowa o rekrutacji na studia drugiego stopnia. Autonomia pozwala uczelniom na dużą dowolność w ustalaniu formy sprawdzania wiedzy absolwenta studiów licencjackich. Najczęściej podstawą rekrutacji są oceny z dyplomu i średnia z dotychczasowego przebiegu studiów. Teoretycznie trudno o większą wymierność, w praktyce jednak zostawia to duże pole do manipulacji. „Z pewnością nie jest to sprawiedliwe, bo nie weryfikuje w żaden sposób wiedzy kandydatów. Trójkowy student Uniwersytetu Warszawskiego czy Jagiellońskiego może umieć więcej niż piątkowy niejednej podrzędnej uczelni” – ocenił w 2014 r. Piotr Müller, ówczesny przewodniczący Parlamentu Studentów RP [Wójcik, Przy rekrutacji na studia…]. W wielu przypadkach problem braku wymierności może okazać się gardłowy. Urszula Mirowska-Łoskot w cytowanym wyżej artykule podkreśla, że problem jest istotny przede wszystkim w przypadku dostępności edukacji na uczelniach publicznych. A że te są szczególnym dobrem, wynika nie tylko z polskiej konstytucji czy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, lecz także z praktyk samych uczelni i studentów. Niektóre z nich – jak Politechnika Gdańska – w rekrutacji na studia drugiego stopnia preferują własnych absolwentów. Sami studenci także wolą studiować na uczelni publicznej, czego przykładem jest praktyka opisana przez Wojciecha Kluska: „Na UMCS znany jest przypadek studenta, który nie mógł zaliczyć egzaminu u wymagającego profesora. Aby ominąć przeszkodę, przeniósł się na studia licencjackie do uczelni niepublicznej. Tam u tego samego profesora bez problemu otrzymał ocenę pozytywną i dostał się na uniwersyteckie studia drugiego stopnia, gdzie uzyskał stopień magistra”. W dalszej części tekstu autor wskazuje istotę problemu: „Oczywiście nie można generalizować, że każda uczelnia niepubliczna jest gorsza od publicznej. Szkoły wyższe są lepsze i gorsze, co tylko utwierdza w przekonaniu, że obecny system rekrutacji jest niesprawiedliwy. Oficjalnie uczelnie stoją na stanowisku, że są zobligowane do honorowania wszystkich dyplomów i każdy kandydat na magistra musi przejść przez taki sam system rekrutacji. Nieoficjalnie przyznają, że kwalifikacja oparta na fałszywej przesłance jest niesprawiedliwa. Sito zatrzymuje ocenianych surowo, a przepuszcza traktowanych liberalnie” [Kluska, Niesprawiedliwość II stopnia]. Zdarzają się również przypadki odwrotne, tj. studentów niemających nawet możliwości rozpoczęcia procesu rekrutacji na wybraną uczelnię publiczną już po obronie licencjatu. Tego rodzaju sytuacje powstają na niektórych uczelniach prywatnych. Na swoim blogu piętnuje je profesor pedagogiki Bogusław Śliwierski: „Sytuacja jest coraz bardziej niepokojąca, bowiem absolwenci studiów pierwszego stopnia (studiów licencjackich), którzy nie chcą kontynuować ich w swojej dotychczasowej wyższej szkole prywatnej na poziomie studiów drugiego stopnia (magisterskich), nie mogą dostać należnych im dyplomów, gdyż na polecenie właścicieli lub władz rektorskich tych szkół pracownicy dziekanatów robią wszystko, by opóźnić ten fakt jak najdłużej. Czyni się to w najróżniejszy sposób: a to tłumacząc, że właśnie zabrakło formularzy albo nie było rektora i brakuje jego podpisu na dyplomie, albo że pewnie gdzieś dyplom się zagubił i trzeba poczekać na wydanie duplikatu itp. (…) Co ciekawe, włączają się w nie zatrudnieni w wyższych szkołach prywatnych na drugich etatach i na funkcjach kierowniczych (prorektorów, prodziekanów, kierowników katedr czy zakładów) pracownicy uniwersytetów, którzy za odpowiednią premią kanclerza zachęcają absolwentów tych szkół, by nie przechodzili do uczelni publicznej, do uniwersytetu czy akademii, bo tu będzie im łatwiej” [źródło 3.]. Śliwierski opisuje pewien szczególny przypadek utrudniania studentom kontynuowania edukacji na wyższych szczeblach. Niestety, nie jest to jedyna forma nadużyć spotykanych w kwestii rekrutacji. Choćby pobieżny przegląd raportów Polskiej Komisji Akredytacyjnej pokazuje, że uczelnie, które otrzymały negatywne oceny, mają często problem z utrzymaniem zgodności uchwał rekrutacyjnych ze stanem faktycznym, między innymi przez deklarację utworzenia kierunku, który nie jest później prowadzony [źródło 4.]. Studia dla akademii, nie dla studenta W momencie gdy dzielimy pięcioletnie programy kształcenia na dwa krótsze okresy, zmianie ulega zarówno profil kandydata, jak i absolwenta. Jednocześnie zmiany te w sprzężeniu zwrotnym mogą uderzyć w same uczelnie. Wyższa dostępność studiów wpływa dodatnio na potencjalne urynkowienie: „W podziale studiów na licencjackie i magisterskie można widzieć zarówno ukłon w stronę studentów (łatwiej zdobyć wyższe wykształcenie, a w razie złego wyboru studiów mniej dotkliwa jest zmiana dziedziny po trzech latach), jak i tendencję do uzawodowiania szkolnictwa wyższego. Sama kwestia mobilności oraz to, na ile i w jaki sposób szkoły wyższe powinny być zintegrowane z gospodarką, leży w centrum poważnego ideologicznego sporu. (…) Rację mają ci, którzy upatrują zagrożenia dla kierunków ważnych społecznie, lecz bez walorów rynkowych. Studia w schemacie 3+2 wzmacniają tendencję podejmowania nauki dla celów merkantylnych, jak otrzymanie tytułu absolwenta szkoły wyższej już po trzech latach. Może to pogłębić umasowienie kształcenia” [źródło 5.]. Odpowiedzenie na potrzeby rynku czy opinii publicznej to jedno, a drugie – to funkcje ukryte rekrutacji. W związku z dużym udziałem tak zwanego pogłównego w budżecie uczelni popularność kierunku i uczelni wśród studentów ma niebagatelne znaczenie dla jej finansowego przetrwania. Mimo publicznego finansowania edukacji wyższej w Polsce generuje ona – między innymi z racji chronicznego niedofinansowania – szereg drobnych opłat. Ich katalog, umieszczony w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym, jest zamknięty i ogranicza się do „dodatkowych usług edukacyjnych”, jednak ich potencjalny koszt może istotnie uszczuplić budżet niejednego studenta. Co gorsza, w łataniu dziur budżetowych uczelni uczestniczą także ci, którzy nauki w danej placówce jednak nie podejmą – w wyniku uiszczania opłat rekrutacyjnych. Każda szkoła wyższa w Polsce może pobierać opłatę za przyjęcie dokumentów rejestracyjnych – jej nieuiszczenie skutkuje najczęściej nieuwzględnieniem aplikacji kandydata w rywalizacji o miejsca na kierunku. Maksymalną wysokość opłat rekrutacyjnych ustala ministerstwo – w roku akademickim 2014/2015 było to 85 zł. „Resort nauki uzasadnia, że rektor podejmuje ostateczną decyzję w sprawie tej opłaty (z zastrzeżeniem, że nie może przekroczyć maksymalnej wskazanej sumy). Niektóre uczelnie pobierają jedną za przeprowadzenie postępowania na kilka fakultetów. – Przez kilka lat nie korzystaliśmy z możliwej maksymalnej stawki opłat. Ale w ubiegłym roku podwyższyliśmy ją do 85 zł, ponieważ ta kwota okazała się niezbędna na pokrycie kosztów rekrutacji – wyjaśnia Jacek Przygodzki, rzecznik prasowy Uniwersytetu Wrocławskiego. Dodaje, że uczelnie z tych pieniędzy pokrywają koszty przeprowadzenia całego procesu kwalifikacyjnego, część z tych środków przeznacza się także na promocję uczelni” [Mirowska-Łoskot, Maturzysta zapłaci 85 zł…]. Trudno uznać obecny stan rzeczy za właściwy, skoro uczelnia – z racji przyjętego w Polsce Humboldtowskiego modelu dydaktyczno-badawczego – prowadząca regularnie nabór studentów zmuszona zostaje do poszukiwania na ten cel dodatkowych środków z zewnętrznych źródeł. Taki model budzi również opór kandydatów, ponieważ generuje bardzo wysokie koszty, zwłaszcza jeśli maturzysta składa aplikację na więcej niż jeden kierunek, a uczelnia życzy sobie opłaty za każdy z nich osobno. „– Dla mnie jest to zwykłe oszustwo i żerowanie na studentach, którzy mają nadzieję dostać się na dany kierunek. To nieuczciwe, że ktoś pobiera bezzwrotną opłatę w sytuacji, gdy nie oferuje nic w zamian – mówi Karol. Wtóruje mu Jakub, który uważa, że tego typu opłaty są zbędne, zwłaszcza na uczelniach publicznych. – Państwo gwarantuje konstytucyjnie bezpłatny dostęp do wiedzy i kształcenia, więc nie rozumiem, dlaczego dostęp do tej wiedzy obarczony jest opłatą – mówi student politologii na UW. I dodaje, że przy obecnym niżu demograficznym uczelnie w pewien sposób powinny zabiegać o studenta, ponieważ w przeciwieństwie do uczelni z roku na rok jest ich coraz mniej” [źródło 6.]. Skumulowane koszty aplikacji na wielu kierunkach czy uczelniach sumują się często z obciążeniami wynikającymi z przeprowadzki do innego miasta, takimi jak kaucja czy wynajem mieszkania. Niektóre uczelnie zorientowały się, że opłata rekrutacyjna bywa istotną przeszkodą w aplikowaniu na ich studia i dlatego niekiedy manipulują jej wysokością (np. oferując stawkę sporo niższą niż maksymalna) lub – tak jak jest na Wydziale Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytetu Gdańskiego – pozwalają w ramach jednej opłaty aplikować na wiele kierunków [źródło 7.]. Nierzadkie są manipulacje przy zasadach rekrutacji, mające zwiększyć końcową liczbę studentów, tak jak działo się to na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie: „Bezpieczeństwo narodowe, politologia, dziennikarstwo, europeistyka, fizyka techniczna, slawistyka – to tylko część kierunków, na które dostali się nie najlepsi, ale najszybsi. Na kilkunastu kierunkach nie było tradycyjnego przyznawania punktów za wyniki z matury, ale tzw. wolny nabór. Liczył się spryt, determinacja i szybkość w dostarczeniu dokumentów na uczelnię” [Panas, Eksperyment na UMCS…]. Jak wynika z przytoczonego artykułu, uchwała senatu uczelni zezwoliła na taki tryb rekrutacji na wniosek samych rad wydziałów obawiających się braku zainteresowania w razie obniżenia wymagań. Tak daleko idące eksperymenty wśród uczelni publicznych stanowią jednak raczej rzadkość, choć nie oznacza to, że kryteria przyjęć nie ulegają mimowolnemu obniżeniu. Ma ono miejsce z powodu kolejnych tur rekrutacji, w których siłą rzeczy znacznie łatwiej się dostać na wybrany kierunek. Liczni wykładowcy narzekają na niższy „niż niegdyś” poziom wiedzy i umiejętności przyjętych żaków, między innymi ze względu na konieczność dostosowywania do nich (czyli okrojenia i uproszczenia) programu studiów [Trzcionkowski, Niektórzy studenci nie powinni…; List do redakcji…; źródło 8.], tudzież przeprowadzania kursów wyrównawczych dla świeżo przyjętych jeszcze przed podjęciem przez nich właściwych zajęć uniwersyteckich. Uzależnienie od obecności „dostatecznej” liczby chętnych może mieć dla akademii jeszcze gorsze skutki. Zdarza się bowiem, że niskie zainteresowanie studiami wśród potencjalnych kandydatów przekłada się nawet na strukturę kształcenia na danej uczelni. Jeszcze w tym roku chociażby Uniwersytet w Białymstoku musiał ją znacząco zrewidować: „Tam już wiadomo, jakich kierunków od przyszłego roku zabraknie. – Ze względu na zbyt małą w ostatnich latach liczbę chętnych zlikwidowaliśmy kierunek informacja naukowa i bibliotekoznawstwo (natomiast wprowadzona została specjalność tego rodzaju na filologii polskiej) – wyjaśnia Katarzyna Dziedzik, rzeczniczka uczelni. – Zdarza się też, że nie udaje się nam uruchomić jakiegoś fakultetu, który jest w ofercie. W tym roku tak było z kierunkiem przyroda. Podczas rekrutacji podstawowej zgłosiło się tylko kilkoro chętnych. W związku z tym władze wydziału zdecydowały o nieuruchamianiu rekrutacji uzupełniającej, a przyjęte już osoby otrzymały propozycję przeniesienia się na inny, pokrewny kierunek, jak np. biologia lub ochrona środowiska – uzupełnia” [Wittenberg, Uczelnie walczą o studentów…]. Okazuje się zatem, że zmiany warunków rekrutacji dla uczelni stanowią narzędzie do radzenia sobie z chronicznym niedofinansowaniem. Znacząca część środowiska jest jednak przekonana, że na dłuższą metę takie praktyki mogą okazać się katastrofalne w skutkach: „Obecny system finansowania uniwersytetu, wiążący istotną część dotacji dla jednostek naukowych z liczbą studentów, jest nie do utrzymania. Nie sprawdzał się na długo przed zapaścią demograficzną. Obniżanie wymagań wobec studentów, przyjmowanie kandydatów bez egzaminów, a nawet bez spełnienia odpowiednich wymagań maturalnych na najbardziej wymagające kierunki, poddanie uniwersytetu zmiennym modom »rynku pracy«, inwestowanie w PR kosztem badań naukowych – o wszystkim tym opinia publiczna była wielokrotnie informowana. Dzisiaj utrzymanie »pogłównego« grozi nie tyle likwidacją poszczególnych instytutów, ile całych dyscyplin naukowych” [źródło 9.]. Obniżanie wymagań jest często potępiane przez opinię publiczną. Wskutek tego poruszenia w 2015 r. została nawet złożona interpelacja przez posła Macieja Orzechowskiego. Jej przedmiotem było podjęcie przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego działań w celu podniesienia jakości kształcenia na polskich uczelniach w kontekście właśnie rekrutacji na studia. Włodzisław Duch w imieniu ówczesnego gabinetu odpowiedział jednak, że władze ministerialne nie zamierzają ingerować, jako że byłoby to wystąpienie wbrew autonomii uczelni [źródło 10.]. Usprawiedliwianie się autonomią uczelni ze strony ministerstwa nie wydaje się zasadne – tym bardziej że ta wynika ze sposobu finansowania placówek edukacji wyższej, które, jak już wspomnieliśmy, są zachęcane algorytmem przyznawania dotacji do konkurencji o jak największe rzesze studentów. Ponadto ministerstwo ma najważniejsze narzędzie kontroli jakości – może bowiem przyznawać bądź cofać uprawnienia do prowadzenia studiów. Zdarza się, że uprawnienia te zostają podtrzymane, a rezultaty kontroli Polskiej Komisji Akredytacyjnej okazują się pozytywne dla wyższej szkoły, przeciwko której toczy się śledztwo w sprawie wydawania fałszywych poświadczeń o zdanych egzaminach [Birecka, Nieuczciwe praktyki prywatnych…]. Skoro więc najważniejsze państwowe organy bywają liberalne w ocenie takich placówek, kto zadba o podtrzymanie choćby ich minimalnego poziomu? Najwidoczniej pytanie to musi zostać bez odpowiedzi, co jest tym bardziej dojmujące, że zaniechania w tej sprawie niechybnie oznaczają zmarnowanie środków budżetowych i – co ważniejsze – zawiedzenie oczekiwań studentów i przekreślenie ich szans na satysfakcjonującą edukację. Doktorancki boom? Pod względem efektywności wydatków budżetowych jeszcze gorzej należy ocenić rekrutację na studia trzeciego stopnia. Problemom doktorantów został poświęcony osobny raport Funduszu Pomocy Studentom [Pawłowski i Rafalska (red.), Jak instytucje publiczne wspierają…], jednak dla porządku i dla zarysowania kontekstu warto wymienić część z nich. Przede wszystkim jest to niedostatek świadczeń materialnych oraz ich niestabilność. Doktoranci o stypendium muszą się starać przez całe studia, i to często przez aktywności zupełnie niezwiązane z pisaniem dysertacji. Więcej punktów koniecznych do uzyskania stypendiów można uzyskać za pracę dydaktyczną czy pisanie artykułów. Na pierwszym roku mogą otrzymywać pieniądze ze względu na pozytywny wynik rekrutacji, choć istnieją jednostki, w których na pierwszych latach stypendiów z zasady się nie przyznaje, a niektóre nie przyznają ich w ogóle przez cały okres trwania studiów! Większość studentów trzeciego stopnia musi zatem szukać źródeł utrzymania gdzie indziej (prowadząc jednocześnie wyczerpującą pracę naukową). Brak środków na stypendia nie przeszkadza uczelniom w przyjmowaniu na studia trzeciego stopnia kolejnych młodych naukowców. Nawet same dane GUS-u mówią wiele: w 1990 r. na studia doktoranckie przyjęto 2695 osób, a w 2014 r. – 40,5 tys.! Mamy tu zatem do czynienia z piętnastokrotnym wzrostem. Masowość kształcenia na tym etapie przyczynia się także do tego, że dostanie się na studia staje się wyjątkowo łatwe. MNiSW w odpowiedzi na apel Komitetu Kryzysowego Humanistyki Polskiej zaoferowało rozwiązanie problemu: „Od 1 października [2015 r. – przyp. dotacja na doktorantów ze stypendium jest pięć razy wyższa niż na tych, którzy go nie mają. Ta zmiana w założeniu miała zniechęcić do przyjmowania nadmiaru doktorantów lub zachęcić do hojniejszego przyznawania stypendiów. Tymczasem okazuje się, że liczba miejsc na studiach doktoranckich ledwie drgnęła. Np. na Uniwersytecie Warszawskim i na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu większość wydziałów nie zmieniła limitów. W roku akademickim 2014/15 na UW było 997 miejsc dla doktorantów, a w zbliżającym się – 1009, choć stypendiów nie przybyło” [Flis, Inwazja słabych doktorantów]. Ważne podmioty wciąż uznają obecne finansowanie za ułomne i niesprzyjające samym doktorantom. Chociażby rada naukowa Narodowego Centrum Nauki jesienią 2015 r. wydała w tej kwestii uchwałę: „Niedawno zmieniony algorytm finansowania uczelni wyższych nadal zachęca je do przyjmowania na studia trzeciego stopnia dużej liczby kandydatów. Niestety ze względu na masowy charakter tych studiów uczelnie nie zapewniają doktorantom zarówno dobrej opieki naukowej, jak i, co równie ważne, odpowiedniej liczby stypendiów” [źródło 11.]. W efekcie opisywanej masowości doprowadza się do inflacji dyplomów, o czym na swoim blogu pisze prof. Piotr Stec, dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego: „Jednocześnie aspiracje magistra czy licencjata dowolnego kierunku wykraczają poza karierę referenta w banku czy urzędzie. Trzeba się więc wyróżnić, robiąc kolejne studia, »podyplomówki« czy doktorat. Ten ostatni staje się coraz bardziej popularny jako dowód »burżuazyjnego szlachectwa« (…) czy kolejny »papier« mający zwiększyć szanse na rynku pracy. Studia doktoranckie stają się kolejnym szczeblem kariery, zaś uczelnie »punktowane« od liczby wypromowanych doktorów z radością patrzą na rosnące szeregi kandydatów na studia trzeciego stopnia” [źródło 12.]. Widać wyraźnie, że pozornie szczegółowe i techniczne zmiany w procedurach rekrutacyjnych (np. otwarcie się na większą liczbę chętnych niż wcześniej przy jednoczesnym utrzymaniu w ogóle społeczeństwa poziomu wiedzy czy umiejętności akademickich) mogą mieć skutki bardziej dalekosiężne niż zmiany na samych uczelniach. Mogą one częściowo wpłynąć na przemodelowanie struktury społecznej i spadek prestiżu wielu zawodów, zwłaszcza tych związanych z dużym kapitałem kulturowym. Po co nam rekrutacja? Jak się okazuje, moment selekcji kandydatów na studia stwarza wiele okazji do nadużyć: brak troski o rzetelną i sprawiedliwą ocenę maturzystów czy licencjatów, obciążanie ich nadmiernymi opłatami, niewywiązywanie się z obietnic dotyczących prowadzenia kierunku wobec przyjętych studentów czy celowe opóźnianie wydania dyplomu w celu wstrzymania odpływu studentów. Ze względu na to, że podjęcie studiów jest dla wielu osób istotną decyzją życiową, nie można ignorować konsekwencji źle prowadzonej rekrutacji dla poszczególnych osób. Z zebrania powyższych wątków debaty wynika także bardziej ogólny wniosek. Procedury rekrutacyjne w mikroskali ukazują makroproblemy: nierówności w dostępie do edukacji, spadek znaczenia wyższego wykształcenia, niedofinansowanie najbardziej prestiżowych instytucji edukacyjnych. Jednocześnie – z racji znaczącego wzrostu zainteresowania studiami wyższymi – sposób, w jaki uczelnie sprawdzają kandydatów na studia, sam w sobie staje się bardziej niż kiedyś zagadnieniem o istotnej randze dla opinii publicznej. Z jednej strony żąda się, aby rekrutacja była sprawiedliwa i równościowa, z drugiej – by była efektywna finansowo, z trzeciej – by zapewniała odpowiedni poziom selekcji i gwarantowała kwalifikacje przyjętych studentów. Niestety, w systemie szkolnictwa wyższego, w ciągu mijającej dekady nieustannie i niekonsekwentnie, jeśli nie wręcz bezrefleksyjnie reformowanego, postulaty te stoją ze sobą w sprzeczności. Jednostkowa procedura okazuje się zatem delikatnym mechanizmem, którego modyfikowanie narusza działanie całej systemowej machiny. Jak temu zaradzić? Mimo że dużo dyskutuje się o formie rekrutacji, niewiele mówi się o jej sensie. Nie zastanawiamy się, kogo przyjmować na studia, w jakiej liczbie, co chcemy uzyskać na końcowym etapie. Tymczasem bez refleksji nad fundamentami nie zdołamy przygotować optymalnej procedury kwalifikacyjnej. Podobnie brakuje całościowego spojrzenia w relacji do wcześniejszych etapów edukacji. Do czego mają prowadzić wcześniejsze „odsiewy” i jak się łączą z selekcją kandydatów na studia różnych stopni? Tego nie wiemy i, co gorsza, nawet o to nie pytamy. Drugim istotnym postulatem, który wraca niemalże w każdej dyskusji o polskim szkolnictwie wyższym, jest istotne zwiększenie finansowania uczelni. Spychanie kosztów na kandydatów nie idzie w parze z pełnieniem misji publicznej, a jednocześnie pokazuje, jak bardzo uniwersytetom brakuje pieniędzy na wykonywanie najbardziej podstawowych zadań – koniecznych zresztą z punktu widzenia obecnego systemu, w którym bez studentów nie ma pieniędzy. Bibliografia Birecka M., Nieuczciwe praktyki prywatnych uczelni w Polsce, „Dziennik Gazeta Prawna”, 12 listopada 2013 r. Flis D., Inwazja słabych doktorantów, „Gazeta Wyborcza”, 13 października 2015 r. Kluska W., Niesprawiedliwość II stopnia, „Dziennik Bałtycki”, 28 lutego 2011 r. List do redakcji autorstwa Luisa Alberto Villablanca Alvareza, Nauczyciel: Imbecyle trafiają na studia. Przepraszam, „Gazeta Wyborcza”, dodatek lubelski, 21 listopada 2013 r. Mirowska-Łoskot U., Matura niekonstytucyjna? Obecny system nie zapewnia równych szans w rekrutacji na studia, „Dziennik Gazeta Prawna”, 21 września 2015 r. Mirowska-Łoskot U., Maturzysta zapłaci 85 zł za rekrutację na studia, „Dziennik Gazeta Prawna”, 1 kwietnia 2014 r. Panas R., Eksperyment na UMCS: Kto pierwszy, ten dostanie indeks, 10 września 2013 r. Pawłowski R., Rafalska D. (red.), Jak instytucje publiczne wspierają doktorantów, Fundusz Pomocy Studentom, Warszawa 2016. Trzcionkowski L., Niektórzy studenci nie powinni ukończyć gimnazjum. Odchodzę, „Gazeta Wyborcza”, dodatek lubelski, 20 listopada 2013 r. Wittenberg A., Rekrutacja na studia. Tegoroczni maturzyści mają mniejsze szanse?, „Dziennik Gazeta Prawna”, 3 lipca 2014 r. Wittenberg A., Uczelnie walczą o studentów: Indeks za maturę. Studia dla każdego, „Dziennik Gazeta Prawna”, 3 sierpnia 2015 r. Wójcik K., Przy rekrutacji na studia nie zawsze liczy się wiedza, lecz wysoka średnia, „Rzeczpospolita”, 24 maja 2014 r. Materiały źródłowe ze stron internetowych uczelni źródło 1. = Informacja o wynikach rekrutacji na studia na rok akademicki 2015/2016 w uczelniach nadzorowanych przez ministra nauki i szkolnictwa wyższego, dostęp na: źródło 2. = Bakselerowicz P., Przyszły student medycyny koszony centylem, „Gazeta Wyborcza”, dodatek zielonogórski, 18 lipca 2015 r., dostęp na: źródło 3. = Śliwierski B., Jak utrudnić absolwentom wybór innej szkoły wyższej?, 5 września 2012 r., dostęp na: źródło 4. = Baza jednostek i kierunków ocenionych w witrynie PKA, dostęp na: źródło 5. = Bakalarczyk R., Uniwersytet na procesie, „Nowy Obywatel” 2011, nr 1, dostęp na: źródło 6. = Fabisiak M., Uczelnie zarabiają na rekrutacji? „Nie powinno być tej opłaty”, „Wirtualna Polska”, 12 lipca 2015 r., dostęp na: źródło 7. = informacje na witrynie Uniwersytetu Gdańskiego z 19 stycznia 2016 r., dostęp na: źródło 8. = Krzyśków M., Wiedzoodporni. Polskie uczelnie produkują analfabetów, „Bibuła. Pismo Niezależne”, dostęp na: źródło 9. = postulaty antykryzysowe Komitetu Kryzysowego Humanistyki Polskiej, 3 lutego 2015 r., dostęp na: źródło 10. = podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Włodzisław Duch, odpowiedź na interpelację 33684 w sprawie obniżających się kryteriów przyjęć na uczelnie wyższe, 10 sierpnia 2015 r., dostęp na: źródło 11. = stanowisko rady Narodowego Centrum Nauki w sprawie finansowania doktorantów, załącznik do uchwały Rady NCN nr 79/2015 z 15 września 2015 r., dostęp na: źródło 12. = Stec P., Habilitacja – relikt przeszłości czy nadzieja przyszłości?, dostęp na: PUSZKA PANDORY Pandora to pierwsza kobieta, którą Zeus zesłał jako karę dla ludzi za to, że Prometeusz wykradał bogom ogień z Olimpu. Brat Prometeusza – Epimeteusz wziął za żonę Pandorę i z cikawosci, gdy w domu nie było jego żony - otworzył puszkę, z której rozeszły się na cały świat nieszczęścia. Konspekt lekcji dla klasy I gimnazjumTemat : Co może wyczarować wyobraźnia ?Cele :Uczeń :- poznaje najistotniejsze fakty z życia Z. Herberta- potrafi zdefiniować pojęcie „wyobraźnia”- korzysta ze słownika wyrazów bliskoznacznych- wskazuje w wierszu przenośnie, epitety, porównania- umie odczytać sens metafory- uzupełnia notatkę do lekcjiMetody : praca z tekstem, „burza mózgów”, pantomimaFormy pracy : praca indywidualna, praca w grupachMateriały : „Słownik wyrazów bliskoznacznych” pod red. S. SkorupkiPrzebieg lekcjiI Wprowadzenie1. Wybrany uczeń odczytuje pracę domową – dialog na temat życia i twórczościZ. Herberta2. Chętni uczniowie prezentują scenki pantomimiczne:- Wypadek w lesie- Upragniony prezent – piesek- Wygrana w totolotkaKomentarz nauczyciela :Co było potrzebne, aby prawidłowo odczytać sytuacje przedstawione przez koleżanki? (wyobraźnia, wrażenia wzrokowe )3. Co to jest wyobraźnia? Wybierz jedną z odczytanych definicji. ( załącznik nr 1 )4. Zapis tematu Część właściwa lekcji1. Odczytanie przez nauczyciela wiersza Z. Herberta pt. „Pudełko zwane wyobraźnią”.2. Pierwsze reakcje Jak rozumiecie tytuł utworu?- wiersz jest pudełkiem zwanym wyobraźnią, - zawiera w sobie nieograniczoną fantazję4. Jakim innym słowem można zastąpić wyraz pudełko?- „burza mózgów” - uczniowie podają swoje propozycje- jeden uczeń odczytuje wyrazy bliskoznaczne na podstawie słownika frazeologicznego5. Podaj określenia do wyrazów: pudełko, szkatułka, kuferek, puszka, – cukierkówszkatuła – drogocennakuferek – zaczarowanypuszka – Pandoryskrzynia – czarodziejska6. W jakich utworach literackich spotykacie szkatuły, kufry, puszki?( baśnie, mity )7. Powrót do wiersza – uczniowie czytają utwór z podziałem na Jakie obrazy wywołały koleżanki?Zapisanie w zeszycie obrazów :- I drzewa, lasy, kukułka- II rzeka, góry, doliny- III miasto, wieża, mur- IV śnieg, drzewa, wieża, zegar8. Skąd znacie wymienione elementy krajobrazu? ( z otaczającej nas rzeczywistości)9. Przez 10 minut uczniowie samodzielnie wypełniają Kartę prac. Karta pracy uczniaCelem ćwiczenia jest wskazanie w wierszu środków W jaki sposób w wierszu mówi się o lesie? Wypisz przenośnię................................................................................. ...........................................2. Jak określa autor rzekę? Wypisz przenośnię................................................................................. ...........................................3. Jakie są wieża, dom? Wypisz epitety, porównanie................................................................................. ...........................................4. Co dzieje się ze śniegiem? Wskaż przenośnię................................................................................. ............................................Nauczyciel ocenia efekty pracy trzech uczniów, następnie formułuje wniosek:Rzeczywiste elementy krajobrazu przedstawione są w poetycki Kto wywołał obrazy przedstawione w utworze?(czarodziej – podmiot liryczny )11. W jaki sposób czarodziej wywołał te obrazy? Podaj cytaty.( Podmiot liryczny zastosował słowa – klucze, zaklęcia – czasowniki w trybie rozkazującym.)12. Przyjrzyj się kompozycji wiersza. Przeczytaj pierwszą i ostatnią strofę. Jaki element się powtarza? ( zegar )13. Co symbolizuje zegar ?( upływający czas, przemijanie )14. Jak poeta nazywa zegar ? Dopisz skojarzenia do tych --------------- sowa krajobrazuprzemijanie mądrość świat15. Jaka myśl została zawarta w tej metaforze?- przemijanie jest mądrością świata- jest ponad wszystkim ( na szczycie ), wszystko mu podlegaIII Podsumowanie rozważańNauczyciel rozdaje kartki z tekstem. Uczniowie mają uzupełnić notatkę i wkleić ją do zeszytu.„Pudełko zwane wyobraźnią” ukazuje potęgę ................. ludzkiej, moc ............, która zdolna jest wywołać ....................... ........................... . Wiersz zawiera filozoficzną sentencję : przemijanie .......... .................. ..................... (załącznik nr 2)IV Praca domowaDo wyboru:1. Jesteś znanym plastykiem. Na kartce A4 namaluj ilustrację do wiersza ”Pudełko zwane wyobraźnią”. Twoja praca ozdobi klasową Puść wodze fantazji i napisz „Bajkę na dobry sen”.Załącznik nr 1IWyobraźnia to twierdzenie niezgodne z rzeczywistością, wypowiedziane z zamiarem wprowadzenia kogoś w jest to zdolność tworzenia w myśli pewnych to zgodność z rzeczywistością, prawdziwość, brak kłamstwa, nr 2„Pudełko zwane wyobraźnią” ukazuje potęgę myśli ludzkiej, moc wyobraźni, która zdolna jest wywołać fantastyczne obrazy. Wiersz zawiera filozoficzną sentencję: przemijanie jest mądrością Prajsnar
W "Hotelu Paradise" nadszedł moment, którego obawiali się wszyscy – ostatnia "Puszka Pandory". Podczas spotkania z byłymi uczestnikami na jaw wyszły wszystkie skrywane tajemnice i intrygi.
Interpretacja Mit o Pandorze należy do mitów, które wyjaśniać miały funkcjonowanie świata. Opowieść o zesłaniu kobiety z glinianą beczką pokazuje skąd na ziemi pojawiły się nieszczęścia. Zesłana kobieta nie była jednak bezpośrednią przyczyną. To człowiek, którego kusiło otwarcie beczki odpowiedzialny jest za ściągnięcie na siebie nieszczęścia. Mit przywodzi na myśl skojarzenie z biblijnym opisem pojawienia się grzechu. Mit pokazuje również podstępność bogów. Poprzez swoje działania doprowadzają oni do tego, że ludzie sami ściągają na siebie nieszczęścia. MotywyNajważniejszym motywem jest motyw pojawienia się nieszczęścia na świecie. Mitologiczna historia stała się Ważny i wart uwagi jest także motyw kobiety, która namawia do złego, a tym samym ściąga nieszczęście na osoby, które jej namowom ulegną. Bohaterowie Prometeusz – stwórca ludzkości, Tytan, który odpowiedzialny jest za nauczanie ludzi i danie im podstawowych umiejętności. Przewiduje podstęp i odsyła Pandorę. Epimeteusz –Brat Prometeusza, który ożenił się z Pandorą i otwarł puszkę. Pandora – Kobieta stworzona i zesłana przez bogów na ziemię. Hefajstos odpowiedzialny jest za jej wygląd idealnej kobiety, Afrodyta dała jej moc uwodzenia, a Atena nauczyła ją podstawowych kobiecych czynności. Posiadała też pochlebczy charakter w darze od Hermesa. Wyposażona w glinianą beczkę została zesłana na ziemię. Otwarcie beczki sprawiło, że na ziemi pojawiły się wszelkie nieszczęścia i troski. Dzeus – władca Olimpu, bojąc się bitew podobnych do wojen z gigantami, decyduje się na zesłanie Pandory na ziemię. Rozwiń więcej
Artykuł: „Puszka Pandory – Sezon 1, Odcinek 6: Wstrząsające wyznanie” Premiera odcinka szóstego sezonu pierwszego popularnego serialu „Puszka Pandory” już za nami. Tym razem twórcy postawili na wstrząsającą intrygę i emocjonujące zwroty akcji, które z pewnością nie zawiodły fanów produkcji.
Puszka Pandory - inscenizacja mitu greckiego dla uczniów nauczania zintegrowanego Osoby: Mama, Tata, Dziecko, Zeus, Hermes. Hefajstos, Hera, Atena, Afrodyta, Prometeusz, Pandora, Epimeteusz, Nadzieja Rano Rodzice w szlafrokach z kubkiem kawy w ręku rozmawiają o wczorajszych imieninach u cioci. Mama Już nigdy więcej nie pójdę na imieniny do cioci Co roku tak mówisz, a potem i tak wyciągasz mnie na imieniny do cioci Jeszcze dzisiaj czuję się zdołowana tą atmosferą smutku i A to Tomeczek za długo pracuje. A nasz rząd źle A to Iza nie ma pracy. I kolejne afery wśród Jakiejś sąsiadce coś wycięli, jakąś okradli, jakąś...Mama Przestań. Głowa ponownie mnie Mam nadzieję, że za rok cały wieczór spędzę spokojnie i przyjemnie, oglądając w telewizji jakiś fantastyczny Zastanawiam się, dlaczego świat musi być taki smutny i ponury. Dlaczego nie może być tylko jasny, piękny i To przez tą puszkę A kto to była Pandora? Piosenka "Puszka Pandory", pierwsza część I zwrotki. Pojawiają się Bogowie Olimpu. Zeus Co ten tytan Prometeusz wyprawia na Ziemi? Nie podoba mi się to! Nie dość, że stworzył człowieka na nasz obraz, to jeszcze wykradł ogień z wielkiego spichlerza ognia niebieskiego i dał ludziom. I co ja słyszę? Powtórz Hermesie!Hermes Uczy ludzi umiejętnego używania ognia, różnych rzemiosł i sztuk. Zeus Ludzie są szczęśliwi. Żyją bez trosk. A ja największy Bóg na Olimpie ciągle o coś muszę się martwić. Nie podoba mi się to! Radźcie bogowie, co robić?!Hefajstos Stworzę kobietę cudownej urody, na wzór bogiń nieśmiertelnych. (Zza jego pleców wysuwa się Pandora).Hera Ofiaruję olśniewającą białość ramion i wielkie, ciemnobłękitne Nauczę ją pięknych robót Otoczę jej oblicze wdziękiem i w oczy wleję urok Dam jej skryty i pochlebny charakter wraz z darem kuszącej Nazwiemy ją... Wszyscy bogowie Pandoro, jesteś darem dla ludzi od wszystkich bogów. W posagu daję ci tą wspaniałą puszkę. Hermesie zaprowadź Pandorę na ziemię i zostaw ją przed chatą Prometeusza. Piosenka "Puszka Pandory", druga część I zwrotki (Bogowie dali jej skrzynkę ...) W tym czasie bogowie stają z tyłu sceny, w jednym rzędzie, tyłem do publiczności i nakładają upiorne Jaka piękna jesteś nieznajoma! Jak się zwiesz?Pandora Nazywam się Wietrzę jakiś podstęp bogów. Nie przyjmę cię do mojego domu. Pandora Nie to nie! Znajdę sobie kogoś Jaka piękna jesteś nieznajoma! Zostań moją Z przyjemnością. W tej Jaką mam piękną i bogatą Niemądry Epimeteuszu zrobiłeś już jedno głupstwo, żeś tę niewiastę, na zło chyba stworzoną przez bogów, przyjął do domu! Nie czyń przynajmniej drugiego głupstwa i nie otwieraj puszki ani żonie nie pozwalaj, bo tak mi się zdaje, że w niej jakieś wielkie licho siedzi!Epimeteusz Przyrzekam mój mądry Mój kochany mężu, otwórzmy tą puszkę. Taka jestem ciekawa, co w niej się Czy ja wiem? Też jestem ciekawy co w niej jest. I to bardzo ciekawy. Jeszcze jak. Ale Prometeusz mówił...Pandora Co tam twój przemądrzały brat może wiedzieć? Otwórzmy ją zaraz! Natychmiast! Puszka przewiązana złotym sznurem. Najpierw Pandora rozwiązuje sznur. Słychać szepty: Piękna Pandoro wypuść nas. Wypuść nas.......... Wypuść nas..........Pandora Co to może być? Czyżby w puszce było coś żywego?Epimeteusz Może jednak nie otwierać?Pandora Tylko troszeczkę uchylę wieczko. Jedno spojrzenie i zaraz zamknę. Proszę Epimeteuszu. Bardzo Patrzcie co teraz będzie się działo!Epimeteusz i Pandora To otwórzmy ją. - Otwierają puszkę. - Piosenka "Puszka Pandory", III zwrotka. - Z puszki wyleciały na świat wszystkie smutki, troski, zmartwienia, zgryzoty, namiętności i nędze, i choroby, i jak kruki obsiadły ludzkość. - Postaci w upiornych maskach otaczają ciasnym kręgiem Epimeteusza i Pandorę, szarpią i straszą ich. Nadzieja Pojawia się Nadzieja, a wszystkie okropności usuwają się. Wszyscy tańczą i śpiewają piosenkę "Puszka Pandory" (całą). W opracowaniu powyższego scenariusza posłużyłam się literaturą: 1. "Mitologia" - Jan Parandowski 2. "Mity dla dzieci" - Grzegorz Kasdepke 3. "Ja, Ty, My" - DIDASKO, podręcznik do klasy III i piosenka "Puszka Pandory" Opracowanie: Bożena Kieszkowska Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.
Tytułowa puszka Pandory – metalowy pojemnik po cukierkach, na który kobieta niespodziewanie natknęła się w antykwariacie, a który należał niegdyś do jej brata – staje się bodźcem do odkopania sprawy sprzed dziesięciu lat. Poszlaki są nikłe, a większość tropów to ślepe zaułki. Szkoła: ZS nr 6 w Jastrzębiu Zdroju Klasa: 1 LA Przedmiot: język polski Prowadzący: Arkadiusz Żmij – stażysta Hasło programowe: Inne gatunki literackie antyku Program: Pamiętajcie o ogrodach Temat lekcji: Mityczny obraz ludzkości w „Przemianach” Owidiusza, a wkład Prometeusza w historię ludzkości. Cele lekcji: ogólny: budowanie przekonania o starożytnych korzeniach kultury europejskiej cele szczegółowe: uczeń potrafi wyjaśnić pochodzenie terminu prometeizm uczeń rozumie i poprawnie używa terminu: „motywy prometejskie” uczeń potrafi rozpoznać etapy rozwoju ludzkości uczeń wie kim był Prometeusz uczeń wie czym jest ogień prometejski, puszka Pandory uczeń zna pojecie toposu i toposu genezyjskiego Metody dydaktyczne: burzy mózgów analizy i interpretacji analizy porównawczej Środki dydaktyczne: J. Parandowski Mitologia, Puls: Londyn, 1992 r. podręcznik: A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 1, WSiP: Warszawa, s. 101 Formy pracy: jednostkowa zbiorowa Bibliografia: A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 1, WSiP: Warszawa, s. 101 M. Adamczyk, B. Chrząstowska, J. T. Pokrzywniak. Starożytność-oświecenie. Podręcznik literatury dla klasy pierwszej szkoły średniej, WSiP: Warszawa, 1995 M. Stworowa, M. Orlicka, Scenariusze lekcji języka polskiego, Innowacje: Goleszów, 1994 r. Konspekt właściwy: I Ogniwo wstępne: 10’ -etap organizacyjny -stworzenie sytuacji problemowej: Kim był Prometeusz? (burza mózgów) 5’ Ogniwo centralne: (ok. 30’) sporządzenie planu wydarzeń do historii Prometeusza 8’ Stworzenie ciała człowieka z gliny przez Prometeusza. uczynienie iskry z ognia niebieskiego duszy człowieka. nauka człowieka umiejętnego używania ognia, sztuk i rzemiosła. Niechęć i niezadowolenie Zeusa wobec postępów ludzkości. Stworzenie Pandory i podarowanie jej w posagu beczki, puszki. Odesłanie Pandory przez Prometeusza. Zaślubiny Epimeteusza z Pandorą. Ostrzeżenie Prometeusza Otworzenie puszki przez Pandorę Podstęp Prometeusza i zły wybór Zeusa Zemsta Zeusa i wieczne cierpienia Prometeusza Uwolnienie go przez Heraklesa Wyjaśnienie pojęcia toposu 3’ topos – motyw, historia, obraz, który się nie zmienia i który się stale powtarza w mitologiach, wierzeniach i literaturze toposy genezyjskie to właśnie topos o stworzeniu świata topos o stworzeniu człowieka Prometeizm to postawa buntu i poświęcenia się dla innych 1’ Frazeologizmy: 2’ ogień prometejski – zdolność, umiejętność, natchnienie, wena puszka Pandory – źródło zła, nieszczęść, kłopotów Porównanie fragmentu „Przemian” Owidiusza z etapami w dziejach ludzkości 10’ Narodziny świata – J. Parandowski(44) Owidiusz „Przemiany” s. 76 Złoty wiek. Mlekiem i miodem płynący, ludzie wieczni, spędzali czas na zabawach i biesiadach. Ludzie zamieniają się w dobre demony Ludzie cnotliwi i wierni bogom, pacyfistycznie usposobieni, żyli z darów ziemi i lasu. Cały czas tylko wiosna Wiek srebrny Lichsze pokolenia, ludzie długo rosną i krótko żyją. Życie pełne trosk, a ludzie źli i dumni. Nie chcą czcić bogów. Dzeus ich wytępił. Gorszy od 1., pojawiają się pory roku (zima jesień lato wiosna), ludzie w zimie chowają się w lesie, norach jaskiniach, zaczynają uprawiać ziemię wiek spiżowy/brązowy Plemię gwałtowne, miłujące wojnę. Ludzie o sile olbrzymów i twardych sercach. To okres bohaterów (Herakles, Tezeusz). Czas heroicznych czynów. Dziki, niespokojny, wolny od zbrodni, ale już skory do wojny wiek żelaza Trwa do dziś Bezwstydny, zakłamany, niewierny, chytry, zdradliwy, mściwy, chciwy, zbrodniczy, pełen przemocy. Czas wojny. Ogniwo końcowe: 4’ Powrót do cytatu: Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec Dalej nie wiecie? Odczytanie recytacji wiersza W. Broniewskiego Bagnet na broń. Jakie motywy występują w tym wierszu? Zadanie domowe: Przeczytaj Mit o stworzeniu świata z Mitologii J. Parandowskiego, Zacznij czytać pozostałe mity. Written by Arkadiusz Żmij Category: Antyk i Biblia Published: Friday, 29 February 2008 17:44 Hits: 4887 Tłumaczenie hasła "puszka Pandory" na niemiecki . Büchse der Pandora, die Büchse der Pandora to najczęstsze tłumaczenia "puszka Pandory" na niemiecki. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Kraje zachodnie uznały niepodległość Kosowa i naprawdę otworzyły puszkę Pandory. ↔ Diese haben die westlichen Staaten durchführt und damit tatsächlich eine Büchse der Pandora geöffnet.
Zestawienie bibliograficzne „Scenariusze i konspekty zajęć świetlicowych” gromadzi wybór piśmiennictwa z lat 2000-2019 i składa się z 323 opisów bibliograficznych. Bibliografia została sporządzona na podstawie baz danych Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Opolu. Materiał bibliograficzny uporządkowany został alfabetycznie, z podziałem na wydawnictwa zwarte i artykuły w czasopismach. Książki: 1. Alfabet świetlicowy : scenariusze zajęć świetlicowych / Barbara Bartoszewska [et al.] ; [il. Janusz Obłucki]. – Wyd. 1, dodr. – Warszawa : Fraszka Edukacyjna, 2006. – 69 s. : il. ; 29 cm. C 052022 (Kluczbork), C 065002 (Nysa) 2. Arteterapia szczęśliwy świat tworzenia : materiały metodyczne do pracy z dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi, w szkołach podstawowych i gimnazjach, w placówkach szkolno-wychowawczych szkolnictwa specjalnego, w świetlicach szkolnych i terapeutycznych, na koloniach, obozach i wycieczkach [Dokument ikonograficzny] / Alina Arciszewska-Binnebesel. – Wyd. 4. – Gdańsk : “Harmonia”, 2014. – Teka (27 s. ; 38 s. tab. il. w tym. złoż.) : il. ; 30 cm. C 053310 (Kluczbork), C 067503 (Nysa), EP 000798 (Opole) 3. Bajki naszego dzieciństwa : program zajęć świetlicowych / Dorota Kamysz-Figa, Danuta Kmita. – Kraków : Oficyna Wydawnicza “Impuls”, 2007. – 143 s. : il. ; 24 cm. M 60679 (Kędzierzyn-Koźle) 4. Jak to zrobić? : 365 pomysłów na kreatywne zajęcia dla dzieci w wieku przedszkolnym i młodszych / Trish Kuffner ; przeł. Agnieszka Misiaszek]. – Kraków : “Zielona Sowa”, cop. 2008. – 391, [3] s. : il. ; 18 cm. M 62961 KK (Kędzierzyn-Koźle) 5. Jesień i zima w świetlicy : scenariusze zajęć świetlicowych / Sylwia Gallos. – Gdańsk : “Harmonia”, 2013. – 153, [5] s., 40 s. tabl. : il. ; 24 cm. M 64406 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 212198 M 212199 M 212200 (Opole) 6. Lekcje już się skończyły! : gry i zabawy pozalekcyjne dla dzieci w wieku 7-13 lat / Andrea Erkert ; [tł. Edyta Panek]. – Kielce : “Jedność”, cop. 2007. – 119 s. : il. ; 21 cm. M 051920 (Kluczbork) 7. Muzyka dawnego Opola / Jolanta Pytlik // W : Odkryj Opole w szkole : materiały dydaktyczne / pod red. Stefanii Jagło i Janusza Berdzika. – Opole : Miejski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Opolu, 2017. – S. 50-52 * Scenariusz zajęć przewidziany do realizacji zarówno podczas zajęć edukacyjnych, jak i zajeć pozalekcyjnych (świetlicowych) w kalsach I-III C 217457 (Opole) 8. Nowe gry i zabawy ćwiczące odwagę / Brigitte Wilmes-Mielenhausen ; [przekł. z jęz. niem. Edyta Brudnik]. – Kielce : “Jedność”, 2013. – 94 s. : il. ; 23 cm. M 054036 (Brzeg), M 210593 (Opole) 9. Nowe gry i zabawy dla badaczy przyrody / Martina Wagner ; [przekł. z jęz. niem. Edyta Brudnik]. – Kielce : “Jedność”, cop. 2013. – 95 s. : il. ; 23 cm. M 054037 (Brzeg), M 64417 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 210594 (Opole) 10. Nowe gry i zabawy pobudzające wszystkie zmysły / Andrea Erkert ; [przekł. z jęz. niem. Edyta Brudnik]. – Kielce : “Jedność”, cop. 2013. – 94 s. : il. ; 23 cm. M 054038 (Brzeg), M 64418 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 210595 (Opole) 11. Nowe gry i zabawy rozładowujące złość / Petra Stamer-Brandt ; [przekł. z jęz. niem. Edyta Brudnik]. -Kielce : “Jedność”, 2013. – 109 s. : il. ; 23 cm. M 054039 (Brzeg), M 210596 (Opole) 12. Nowe gry i zabawy ruchowe / Andrea Erkert ; [przekł. z jęz. niem. Edyta Brudnik]. – Kielce : “Jedność”, cop. 2013. – 95 s. : il. ; 23 cm. M 054040 (Brzeg), M 64419 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 210597 (Opole) 13. Od kroszonki do porcelany / Anna Kurzydło // W : Odkryj Opole w szkole : materiały dydaktyczne / pod red. Stefanii Jagło i Janusza Berdzika. – Opole : Miejski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Opolu, 2017. – S. 73-75 * Scenariusz zajęć świetlicowych dla I klasy szkoły podstawowej C 217457 (Opole) 14. Podnieś z ziemi i zrób : prace z materiałów znalezionych w lesie, na łące lub na plaży / Katarzyna Michalec. – Gdańsk : “Harmonia”, cop. 2011. – 96 s. : il. kolor. ; 21 cm. M 212712 (Opole) 15. Poradnik metodyczny dla wychowawców / Zenon Zieja ; Kolegium Karkonoskie ; Karkonoskie Towarzystwo Naukowe. – Jelenia Góra : Kolegium Karkonoskie, 2003. – 382 s. ; 21 cm. C 186712 (Opole) 16. Profilaktyczno-wychowawczy program przeciwdziałania agresji u dzieci w młodszym wieku szkolnym / Teresa Pluta. – Wyd. 3. – Kraków : Oficyna Wydawnicza “Impuls”, 2007. – 76, [2] s. : il. ; 24 cm. M 61142 KK (Kędzierzyn-Koźle), M 192157 C 186360 (Opole) 17. Program wychowawczy świetlic “Liście wielkiego drzewa życia” / Beata Maciołek. – Rzeszów : “Fosze”, 2007. – S. 95-134 : Scenariusze przebiegu spotkań integracyjnych wspomagających rozwój aktywności twórczej dzieci, organizowanych przez świetlicę we wspólpracy ze środowiskiem szkolnym i lokalnym C 065051 (Nysa), C 200248 (Opole) 18. Przewodnik metodyczny do programu wychowawczego świetlic “Liście wielkiego drzewa życia” / Beata Maciołek. – Rzeszów : “Fosze”, 2007. – 166 s. : il. ; 24 cm. C 065052 (Nysa), C 208109 (Opole) 19. 160 [Sto sześćdziesiąt] pomysłów na nauczanie zintegrowane w klasach I-III : edukacja plastyczno-muzyczna : książka pomocnicza dla nauczycieli klas początkowych, logopedów i pedagogów szkolnych oraz nauczycieli pracujących w świetlicach / Anna Boguszewska, Agnieszka Weiner. – Wyd. 3. – Kraków : Oficyna Wydawnicza “Impuls”, 2012. – 153, [1] s. : il. ; 21 cm. M 054729 M 054953 (Brzeg), M 207700 M 207701 M 207699 (Opole) 20. Szczęśliwy świat tworzenia czyli arteterapia : materiały metodyczne do pracy z dziećmi, młodzieżą oraz osobami dorosłymi, w szkołach podstawowych i gimnazjach, w placówkach szkolno-wychowawczych szkolnictwa specjalnego, w świetlicach szkolnych i terapeutycznych, na koloniach, obozach, wycieczkach / Alina Arciszewska-Binnebesel. – [Wyd. 3 popr.]. – Toruń : “Bea”, 2008. – Teka (32 s. ; 38 k. tabl. luz. w tym złoż.) : il. ; 30 cm. M 201501 (Opole) 21. Świetlica szkolna : pomoce dydaktyczne / redaktor prowadzący Mateusz Kędzierski. – Poznań : Forum Media Polska, [2016]. – 121, [1] s. : il. ; 30 cm. – (Wiedza na usługach rynku) C 219431 M 219539 (Opole) 22. Świetlicowe zajęcia. T. 1, Wiersze, inscenizacje, zabawy, zagadki, zajęcia świetlicowe o tematyce edukacyjnej, polskie zwyczaje i tradycje, Polska w legendach […] / red. Barbara Bleja-Sosna. – Toruń : “Bea”, 2005. – 134 s. : rys. ; 21 cm. M 191810/I (Opole) 23. Świetlicowe zajęcia. T. 2, Wiersze, wierszyki, trudniki, inscenizacje przyrodnicze, prozdrowotne, ekologiczne, świąteczne, zajęcia edukacyjne, zagadki, gry i zabawy […] / red. Barbara Bleja-Sosna. – Toruń : “Bea”, 2005. – 127,[3] s. : rys. ; 21 cm. M 191810/II (Opole) 24. Teatr w przedszkolu i świetlicy : od pierwszego pomysłu do przedstawienia / Elke Fürl ; [tł. Agnieszka Skwara]. – Kielce : “Jedność” ; Freiburg im Breisgau : “Herder”, 2004. – 139 s. : fot., rys. ; 21 cm. C 049031 (Brzeg), M 61020 KK (Kędzierzyn-Koźle) 25. Tradycyjne gry i zabawy świetlicowe / Piotr Winczewski. – Gdańsk : Wydawnictwo Harmonia – Grupa Wydawnicza Harmonia, 2018. – 255, [1] strona ; 24 cm. M 055029 (Brzeg) 26. Wytnij, złóż i sklej / Katarzyna Michalec. – Warszawa : Wydawnictwo Akademickie “Żak” Teresa i Józef Śniecińscy, cop. 2012. – 47 s. : il. kolor. ; 21 cm. M 62745 KK (Kędzierzyn-Koźle) 27. … żeby świetlica nie była przechowalnią : wskazówki organizacyjno-metodyczne / Beata Zięba-Kołodziej, Anna Róg. – Kielce : Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, cop. 2010. – S. 111-122 : Przykłady scenariuszy i zajęć świetlicowych * Zawiera: 1. scenariusz zajęć wychowawczych z elementami biblioterapii: Ciaptak – kto to taki?; 2. Scenariusz zajęć wychowawczych z elementami muzyko- i arteterapii: Jaki to czas? – pory roku w muzyce M 203653 (Opole) Artykuły w czasopismach: 28. A czwarty wagon pełen bananów / Otylia Kocik // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 3, s. 11-12 * Scenariusz zajęć realizowanych w ramach projektu edukacyjnego dla przedszkolnej grupy świetlicowej 29. “A- jak amur, B- jak brzana…” – świat ryb : scenariusz zajęć świetlicowych / Barbara Kulesza // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 3, s. 12-13 30. A jak będę dorosła… : scenariusz zajęć świetlicowych / Alicja Gansy // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 6, s. 8-9 31. ABC o Europie : scenariusz zajęć świetlicowych / Małgorzata Gawlik // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 1, s. 11-13 32. Afryka dzika dawno odkryta : świetlicowa wyprawa na Czarny Ląd / Beata Godyla, Marta Rydzewska // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 5, s. 16-19 33. Agama kołnierzasta – dinozaur z filmów / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 18-19 34. Aluminium w krainie recyklingu / Joanna Kamrowska // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 4, s. 24 35. Antarktyda o Arktyka krainy lodu : świetlicowy turniej tematyczny / Beata Godyla // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 4, s. 13-14 36. Australijskie abecadło / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 6, s. 9-11 37. Bajka o wrocławskich krasnoludkach / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 3, s. 19-20 38. Bajki Perraulta, które znamy i lubimy : scenariusz zajęć świetlicowych / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 5, s. 14-15 39. Bajkowa podróż : scenariusz zajęć świetlicowych / Elżbieta Budrejko, Agnieszka Gromelska // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 6, s. 21 40. Bajkowe pasowanie na Świetlika : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska, Renata Żukowska // Życie Szkoły. – 2013, nr 9, s. 30-31 41. Bałwan ze śniegu : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 1, s. 20-21 42. Bawimy się z Janem Brzechwą / Joanna Staszewska // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 4, s. 16-17 43. Bądź jednym z nas – pasowanie na świetlika : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Żukowska, Agnieszka Gromelska // Życie Szkoły. – 2012, nr 7, s. 10-11 44. Bądźmy bezpieczni na drodze : scenariusz zajęć świetlicowych / Monika Walas // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 14-15 45. Bezpieczeństwo to ważna sprawa : scenariusz zajęć świetlicowych / Danuta Piwońska // Biblioteka w Szkole. – 2019, nr 2, s. 12-13 46. Bezpieczeństwo – wspólna sprawa : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Małgorzata Sęk // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 28 47. Bezpieczna zima : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Anna Bielecka-Sternik, Weronika Bielska, Ewelina Walczyk // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 22-23 48. Biała dama ze Strzelec Opolskich / Katarzyna Gurbierz, Alicja Jadach, Agnieszka Wołyniec-Romańska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 10 49. Biblioterapia – terapia i wychowanie przez czytanie / Sylwia Gallos // Życie Szkoły. – 2013, nr 2, s. 8-10 * Zawiera scenariusz zajęć świetlicowych dla klasy III: Uczymy się akceptować siebie w grupie 50. Bo to już wiosna! : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska, Renata Żukowska // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 1, s. 18 51. Bo to już wiosna! : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska, Renata Żukowska // Życie Szkoły. – 2013, nr 3, s. 32-33 52. Bohaterowie bajek braci Grimm w jednej historii : scenariusz imprezy świetlicowej / Karolina Paliwoda, Agnieszka Wołyniec-Romańska // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 3, s. 14-15 53. Boża krówka mieszka wśród kwiatów / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 5, s. 16-17 54. Bractwo rycerskie : turniej rycerski w świetlicy / Ewa Szczepanek // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 5, s. 13-14 55. Być bezpiecznym na drodze : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska // Życie Szkoły. – 2014, nr 2, s. 26-27 56. Być jak detektyw Pozytywka / Hanna Goik // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 5, s. 10-11 57. Calineczka w naszym lesie : scenariusz zajęć świetlicowych / Elżbieta Budrejko, Agnieszka Gromelska // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 1, s. 14-15 58. Chronimy przyrodę każdego dnia : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 29 59. Ciało – rejestrator naszych odczuć : scenariusz zajęć świetlicowych / Monika Habdas // Klanza w Czasie Wolnym. – 2004, nr 2, s. 29-33 60. Co jest tak naprawdę skarbem? : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Zegan // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 5, s. 16-17 * Na podstawie bajki “Wróżki” Charles’a Perraulta 61. Co to jest miłość? : scenariusz zajęć świetlicowych / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 5 62. Cóż to za zwierz? To przecież jeż! : scenariusz zajęć świetlicowych dla klas I-III / Sylwia Gallos // Życie Szkoły. – 2012, nr 10, s. 16 63. Czas przeprowadzek ptaków : ptaki odlatujące oraz pozostające na zimę w Polsce / Aleksandra Janus-Holka // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 2, s. 12-13 64. Czy dymek papierosowy to dym dobry czy zły? / Mirosława Sarnowska // Świetlica w Szkole. -2010, nr 3, s. 21 65. Czy dziewczynka z zapałkami znała swoje prawa? / Alicja Gansty // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 1, s. 24-25 66. Czy można ufać obcym? : scenariusz zajęć świetlicowych / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 3, s. 16 67. Czym zainteresować gimnazjalistów? : propozycje zajęć w świetlicy szkolnej w gimnazjum / Anna Kozłowska // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 1, s. 20 68. Ćwiczenia grupowe : scenariusze zajęć świetlicowych dla uczniów gimnazjum / Barbara Pasikowska // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 4, s. 9-10 69. Dbam o zdrowie : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Klaudia Pacławska, Lesława Dziedzic // Biblioteka w Szkole. – 2019, nr 2, s. 26 70. Dlaczego biedronki mają kropki, a gąsienice zmieniają się w motyle? – czyli wszystko o niezwykłym świecie owadów / Klaudia Derda // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 5, s. 18-19 71. Dlaczego warto odwiedzić nadmorskie okolice? / Beata Nazorek // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 2, s. 11 72. Długie zimowe wieczory : scenariusz zajęć świetlicowych / Dorota Zając // Życie Szkoły. – 2013, nr 2, s. 13 73. Dobre maniery, czyli savoir-vivre w świetlicy / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 1, s. 21-23 74. Dobre maniery każdego dnia / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 5, s. 14-15 75. Dobroczyńca ludzkości : scenariusz zajęć świetlicowych / Ewa Szczepanek // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 10-11 76. Dobry król : cechy dobrego przywódcy / Barbara Sroka // Drama. – 2004, z. 45, s. 14-16 77. Drapieżne smoki morskie / Grażyna Grzybowska // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 3, s. 16-17 78. Drzewo – mój przyjaciel / Joanna Chlewska // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 2, s. 24-25 79. Duchy polskich zamków : scenariusz zabawy biblioteczno-świetlicowej / Ewa Petiuk, Ewa Kamińska // Biblioteka w Szkole. – 2003, nr 3, s. 10-11 80. Dwa wiatry, czyli spotkania z halnym i bryzą / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 2, s. 30-31 81. Dzień Babci i Dzień Dziadka : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Ewa Szczepanek // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 10 82. Dzień Ciszy w świetlicy : zajęcia profilaktyczna / Renata Pulikowska // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 3, s. 14 83. Dzień Praw Zwierząt / Ewa Lossy, Katarzyna Matyja // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 1, s. 25 84. Dzień zabawek / Karolina Jabłońska-Błażejczyk // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 3, s. 8-9 * Scenariusz przedstawienia z wykorzystaniem tekstów Doroty Gellner 85. Dziewięć mitów o rekinach : scenariusz zajęć świetlicowych / Małgorzata Namsołek // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 6, s. 17-18 86. Dzikie łabędzie : ocena postępowania postaci z baśni : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 1, s. 12-13 87. Dziwny kot zamieszkał wśród nas / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2017, nr6, s. 22-23 88. Ekologiczne zabawy na cztery pory roku : scenariusz zajęć świetlicowych / Aleksandra Łysień // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 4, s. 11 89. Eskimos : zdobywamy sprawności zuchowe w świetlicy / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. -2014, nr 4, s. 3-5 90. Europa da się lubić… : Święto Unii Europejskiej / Katarzyna Wójkiewicz-Huszcza // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 1, s. 15 91. Foki – pływające ssaki / Małgorzata Namsołek // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 1, s. 10-11 92. Folklor łowicki / Małgorzata Namsołek // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 6, s. 20-21 93. Fryderyk Chopin : artysta znany na całym świecie / Renata Mierzyńska // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 3, s. 19 94. Fryderyk Chopin : cudowne dziecko Warszawy / Wanda Tatar // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 6, s. 16-18 95. Fryderyk Chopin : Polak znany na całym świecie / Hanna Wolniewicz // Wszystko dla Szkoły. – 2007, nr 10, s. 21-21 96. Gawial, krokodyl, aligator i kajman – największe gady świata / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 22-23 97. Gdy nadchodzi wiosna : scenariusz inscenizacji dla najmłodszych uczestników zajęć świetlicowych / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 1, s. 12 98. Gdyńska legenda o rybakach / Małgorzata Namsołek // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 2, s. 17 99. Gdzie mieszka zima? : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Lesława Dziedzic // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 28 100. Gimnastyka wyobraźni : świetlicowe gry i zabawy związane z kontynentem azjatyckim / Urszula Parysz // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 2, s. 17-18 101. Ginące zawody : szlak żelaza i kowalskich tradycji / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 5, s. 25-26 102. Ginący świat zwierząt Azji / Natalia Bremer // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 2, s. 7-8 * Zajęcia proekologiczne 103. Górnicze tradycje – Barbórka / Bogumiła Łącka // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 4, s. 21 104. Gry i zabawy logiczne : scenariusz zajęć świetlicowych dla gimnazjum / Katarzyna Gębczyńska // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 1, s. 27 105. Gry i zabawy z guzikami : propozycje zabaw z dziećmi w świetlicy szkolnej / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 1, s. 9-10 106. Herakles i jego sławne czyny : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 18-19 107. Herbatka u babci i dziadka / Krystyna Kotnarowska // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 1, s. 10-11 108. Idziemy do świetlicy : zabawy utrwalające drogę do szkoły / Urszula Urbańczyk // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 4, s. 12 109. Insekty w domu – zło konieczne? / Anna Dudziewicz, Daria Kuchciak // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 5, s. 14-15 110. Integracja grupy świetlicowej : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Chlewska // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 3, s. 24 111. Jajożer – właściciel wyjątkowo rozciągliwego pyska / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 24 112. Jak powstaje plotka? : scenariusz zajęć wychowawczych i świetlicowych dla uczniów klas I-IV / Iwona Kopystecka // Wychowawca. – 2012, nr 2, s. 29 113. Jak to jest wiosną? : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska // Życie Szkoły. – 2012, nr 4, s. 16 114. Jeden, jedyny! : o polskim rodzynku wśród żółwi / Ewa Eliza Wesołowska // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 14-15 115. Jedzie pociąg z daleka / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 2, s. 16 116. Jeleń – król polskich lasów / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 1, s. 16-17 117. Jesienna Pani / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 2, s. 6 118. Kameleon – czarujący “lew na ziemi” / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 10-11 119. Każdy dudek ma swój czubek, czyli… ranking ptasich czubków / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 2, s. 18-19 120. Każdy ma swój talent / Celina Lewandowska // Wychowawca. – 2016, nr 7-8, s. 50 * Konspekt zajęć świetlicowych dla dzieci na wakacje lub na lekcję wychowawczą 121. Każdy może zostać detektywem / Małgorzata Namsołek // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 5, s. 8-9 122. Kiedy myślę “mama”, to… / Barbara Głaz // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 1, s. 19 123. Kiedy myślę “mama”, to… / Barbara Głaz // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 1, s. 19 124. Kiedy za oknem pada deszcz / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 1, s. 26-27 125. Kiedy zabawa może być niebezpieczna? : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 10 126. Kilka słów o Wielkanocy : scenariusz zajęć świetlicowych / Anna Kozłowska // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 4, s. 21 127. Kim był Narcyz? : scenariusz zajęć świetlicowych / Lesława Dziedzic // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 22-23 128. Kobra królewska – królowa węży / Małgorzata Namsołek // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 12-13 129. Kolorowe pióra Ikara : scenariusz zajęć świetlicowych / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 12-13 130. Kolorowy las : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 11 131. Konik morski mistrz kamuflażu z głębin : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 3, s. 8 132. Kosmiczne podboje z Panem Astronomem i jego dziećmi / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 1, s. 20-21 133. Koszyk wielkanocny : scenariusz zajęć świetlicowych / Sylwia Gallos // Życie Szkoły. – 2012, nr 4, s. 11 134. Król grzybów : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 6, s. 16-17 135. Kształtowanie poczucia własnej wartości / Teresa Słowikowska // Wychowawca. – 2016, nr 7-8, s. 46-47 * Zawiera scenariusze zajęć świetlicowych na wakacje lub zajęć integracyjnych dla młodzieży gimnazjalnej: 1. Podobieństwa i różnice ; 2. Bezpieczny w grupie ; 3. Ufam innym 136. Kto Ty jesteś? Polak mały / Dorota Krzycka // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 2, s. 6 * Projekt edukacyjny z zakresu edukacji patriotycznej realizowany w świetlicy 137. Ku przestrodze na drodze : scenariusz zajęć świetlicowych / Magdalena Musiał // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 8-9 138. Kujawski kredens, czyli ludowe arcydzieło / Renata Pomiecińska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 2, s. 15-16 * Scenariusz zajęć świetlicowych dla uczniów szkoły podstawowej z wykorzystaniem kujawskich motywów ludowych 139. Las i jego mieszkańcy : Światowy Dzień Lasu : scenariusz imprezy świetlicowej / Agnieszka Ledzińska // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 2, s. 15-16 140. Legenda o Skarbniku / Magdalena Czop // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 13-14 141. Leśne przygody z Czerwonym Kapturkiem : scenariusz zajęć świetlicowych / Paulia Cysak // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 11, s. 12-13 142. Lisica i żuraw i inne bajki rosyjskie : scenariusz zajęć świetlicowych / Magdalena Syguła-Iwaniuk // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 6, s. 20-21 143. Łąka pachnąca majem : ekspresja doznań, uczuć w oparciu o piękno polskiej przyrody / Anita Majka // Modelowe Nauczanie. – 2013, nr 2, s. 47-49 144. Łąkowi zapylacze – pszczoły, osy i trzmiele / Małgorzata Sęk // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 5, s. 22-23 145. Łódź bajkowa : spotkanie z filmowymi bohaterami / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 6, s. 13-15 146. Łuskowiec – zwierzę w zbroi / Ewa Szczepanek // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 1, s. 12-13 147. Magiczne święta : scenariusz zajęć świetlicowych / Lesława Dziedzic // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 1, s. 22-23 148. Maik, pucheroki, godowe, czyli słów kilka o dawnej obrzędowości polskiej : innowacja pedagogiczna / Katarzyna Nowak, Joanna Ostrowska, Agnieszka Świerczek-Szczech // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 4, s. 28-29 149. Mali Odkrywcy w świetlicy / Anna Nowacka // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 4, s. 8-9 150. Małpy robią małpie figle : podróż do krainy zwierząt egzotycznych / Marta Rydzewska // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 5, s. 14-15 151. Mały Bury Miś chciałby mieć przyjaciela : konspekt zajęć świetlicowych / Marzena Dudek // Wszystko dla Szkoły. – 2004, nr 2, s. 2-3 152. Mapa naszych wad / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 4, s. 20-21 153. Marzenia – jak je realizować? : scenariusz zajęć świetlicowych dla gimnazjum / Katarzyna Gębczyńska // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 1, s. 29 154. Moja babcia i mój dziadek : scenariusz zajęć świetlicowych / Hanna Wolniewicz // Wszystko dla Szkoły. – 2007, nr 1, s. 5-6 155. Moja rodzina : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska // Życie Szkoły. – 2012, nr 5, s. 24 156. Moje miasto : wymarzeni ludzie w wymarzonym mieście : scenariusz zajęć świetlicowych / Jolanta Prandzioch, Anita Majka // Modelowe Nauczanie. – 2014, nr 4, s. 52-53 157. Moje miasto : wymarzone miejsce na ziemi : scenariusz zajęć świetlicowych z zakresu pedagogiki twórczości / Jolanta Prandzioch, Anita Majka // Modelowe Nauczanie. – 2014, nr 4, s. 50-51 158. Mongolia : kultura i sztuka / Małgorzata Sęk // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 2, s. 5-6 159. Morskie opowieści : bawimy się razem w świetlicy / Eliza Ewa Wesołowska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 2, s. 24 160. Mój mniejszy brat – Tomcio Paluszek / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 5, s. 7 161. Mucha przed sądem / Renata Kanwiszer // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 5, s. 12-13 * Scenariusz zajęć świetlicowych z elementami oceniania kształtującego 162. Murena wstążkowa – rybi akrobata : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 3, s. 10-11 163. Mydło wszystko umyje : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Joanna Zegan // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 18-19 164. Mysia mowa czyli świetlicowe łamigłówki / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 1, s. 22-23 165. Na jesiennym straganie : (scenariusz zajęć świetlicowych) / Hanna Wolniewicz // Wszystko dla Szkoły. – 2007, nr 1, s. 12 166. Najważniejsza jest… MIŁOŚĆ : scenariusz zajęć świetlicowych / Alicja Gansty // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 6, s. 24 167. Nasze emocje : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Mierzyńska // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 3, s. 14 168. Nasze symbole narodowe : scenariusz zajęć świetlicowych dla klas I-III / Janina Okoń // Wszystko dla Szkoły. – 2006, nr 1, s. 13 169. Nie ma ryby bez ości, a człowieka bez złości : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Gepfert // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 3, s. 18-19 170. Nie taki wilk straszny jak go malują / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 5, s. 10-12 171. Nie wszystko jest takie na jakie wygląda / Celina Lewandowska // Wychowawca. – 2016, nr 7-8, s. 50 * Konspekt zajęć świetlicowych dla dzieci na wakacje lub na lekcję wychowawczą 172. Nie wszystko złoto, co się świeci… : o czym poucza baśń „Słowik?” / Ewa Szczepanik // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 1, s. 18-19 173. Nie wszystko złoto, co się świeci : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 20-21 * Zajęcia dot. trujących roślin 174. Nietoperze – zadziwiające latające ssaki / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 1, s. 20-21 175. O zmarzniętych ptaszkach pamiętaj – karm je nie tylko od święta / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 2, s. 20-21 176. Od Ziemi Ognistej po Archipelag Arktyczny w towarzystwie Indian / Bogdan Grabiec, Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 3, s. 13-15 177. Odblaskowo, widocznie, bezpiecznie : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Agnieszka Jaśczak // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 11 178. Odkrywamy kosmos! : scenariusz zajęć świetlicowych dla dzieci wczesnoszkolnych / Karolina Sobczyńska // Nauczanie Początkowe. – 2014/2015, nr 4, s. 59-62 179. Oglądamy Bieszczady z wody i powietrza / Renata Gepfert // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 5, s. 29-30 180. Ogólnorozwojowe zabawy ruchowe w świetlicy. Cz. 1 / Grażyna Ryba // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 2, s. 15-17 181. Ogólnorozwojowe zabawy ruchowe w świetlicy. Cz. 2 / Grażyna Ryba // Świetlica w Szkole. -2012, nr 3, s. 17-19 182. Ogólnorozwojowe zabawy ruchowe w świetlicy. Cz. 3 / Grażyna Ryba // Świetlica w Szkole. -2012, nr 4, s. 20-21 183. Ogólnorozwojowe zabawy ruchowe w świetlicy. Cz. 4 / Grażyna Ryba // Świetlica w Szkole. -2013, nr 1, s. 14-15 184. Okulary – historia jednego wynalazku / Agnieszka Ledzińska // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 2, s. 12-13 185. Olsztyn – wrota Warmii i Mazur / Dorota Serwacka // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 4, s. 23-24 186. Opolskie ZOO / Katarzyna Grubierz, Alicja Jadach, Agnieszka Wołyniec-Romańska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 31 187. Pająk duży, pająk mały – pożytecznik doskonały / Małgorzata Sęk // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 6, s. 16-17 188. Pajęcza nić / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 6, s. 12-13 * Scenariusz zajęć świetlicowych dla uczniów nauczania początkowego 189. Pałac Królowej Śniegu : scenariusz zajęć świetlicowych / Magdalena Staszewska-Cygan // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 1, s. 10-11 190. Pan Kocki : ukraińska bajka ludowa : scenariusz zajęć świetlicowych / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 6, s. 14-15 191. Panda – niedźwiadek na bambusowej diecie / Beata Godyla // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 1, s. 24-25 192. Papuga, koliber i tukan – ptaki lasów tropikalnych / Monika Ustyniuk // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 2, s. 10-11 193. Piecuchowe literki / Krystyna Kotnarowska // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 2, s. 22-23 194. Pliszok, szapoklak i keplik : Dzień Kominiarza : scenariusz imprezy świetlicowej / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 2, s. 17-18 195. Pobawmy się w teatrzyk z bohaterami wierszy Brzechwy / Monika Strzelbicka // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 4, s. 15 196. Pocztówka znad morza / Barbara Głaz // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 2, s. 25-26 197. Podróż do dżungli : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Żukowska // Życie Szkoły. – 2013, nr 7, s. 19 198. Podróż do Krainy Słonecznych Chwil : scenariusz zajęć świetlicowych / Emilia Szymczak, Feliksa Piechota // Życie Szkoły. – 2018, nr 3, s. 24-27 199. Podróż do Włoch : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska, Renata Żukowska // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 1, s. 9-10 200. Podróż dookoła świata : edukacja geograficzna poprzez zabawę : scenariusz zajęć świetlicowych / Alina Kmieciak // Świetlica w Szkole. – 2009, nr 3, s. 11-12 201. Podróż na planetę Fantazja : scenariusz zajęć świetlicowych? / Aleksandra Kopf // Nauczanie Początkowe. – 2005/2006, nr 3, s. 90-98 202. Podróż po śląskich dróżkach / Beata Godyla, Marta Rydzewska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 15-17 203. Podróże po literaturze : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Jaśczak, Ewa Kacprzak // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 5, s. 24-25 204. Polska moda ludowa czyli nasza narodowa szafa / Agnieszka Radomyska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 6-7 205. Polskie legendy / Joanna Godurowska [et al.] // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 2, s. 20-21 * Cykl zajęć świetlicowych 206. Powietrzne czary : Światowy Dzień Wiatru : scenariusz imprezy świetlicowej / Agnieszka Wrona // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 2, s. 21 207. Poznajemy jesienne warzywa i owoce na sportowo : scenariusz zajęć świetlicowych / Anna Dolata // Wszystko dla Szkoły. – 2002, nr 10, s. 14-15 208. Poznajemy Kraków : scenariusz zajęć świetlicowych w pracowni komputerowej / Edyta Joanna Wróbel // Życie Szkoły. – 2013, nr 10, s. 16-18 209. Poznajemy Łowicz / Barbara Kulesza // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 6, s. 25-26 210. Poznajemy rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej / Aleksandra Janus-Holka // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 3, s. 12 211. Poznajemy zwyczaje świąteczne / Ewa Kowalska // Wychowawca. – 2016, nr 12, s. 27 * Scenariusz zajęć świetlicowych lub lekcji wychowawczej dla I etapu edukacyjnego 212. Poznajmy się / Bożena Jabłońska // Wszystko dla Szkoły. – 2001, nr 9, s. 8-9 * Scenariusz zajęć świetlicowych ułatwiających dzieciom wspólne poznanie się 213. Prawa i obowiązki wszystkich dzieci : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 22-23 214. “Proszę, dziękuję, przepraszam” : scenariusz zajęć świetlicowych dla klas I-III szkoły podstawowej / Jolanta Falkiewicz // Wychowawca. – 2004, nr 1, s. 24 215. Przez Grenlandię : wyprawa śnieżnym śladem / Joanna Hoffmann, Bogdan Grabiec // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 4, s. 19-23 216. Przygody jeża spod miasta Zgierza / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 1, s. 24-25 217. Ptaki na wiejskim podwórku / Anna Pleskowicz // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 2, s. 14-15 218. Ptaki z leśnej polany / Magdalena Musiał // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 2, s. 16-17 219. Ptasie drzewo : nauka rozpoznawania ptaków / Barbara Kulesza // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 2, s. 24-25 220. Puszcza Białowieska w kwiatach / Aleksandra Janus // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 4, s. 21-22 221. Puszka Pandory : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Zegan // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 20-21 222. Puszka Pandory : scenariusz zajęć świetlicowych / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 16-17 223. Radosny uśmiech – radosna przyszłość / Ewa Wędzina // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 3, s. 16-17 224. Rekiny wspaniali morscy myśliwi : scenariusz zajęć świetlicowych / Ewa Szczepanek // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 3, s. 14 225. Rogal marciński : scenariusz zajęć w świetlicy szkolnej / Agnieszka Wieczorek // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 3, s. 21-22 226. Rozwijanie wyobraźni i kształtowanie twórczej postawy u dzieci w młodszym wieku szkolnym -propozycja zajęć pt. “Gdy wazon staje się rybą…” / Beata Płuciniczak // Wychowanie na co Dzień. – 2012, nr 4-5, wkł. “Wkładka Metodyczna”, s. V-VIII * Zajęcia przeznaczone do realizacji w bibliotece lub świetlicy szkolnej 227. Ryś – skarb Bieszczadzkiego Parku Narodowego / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 5, s. 27-28 228. Scenariusz zajęć z elementami socjoterapii / Grazyna Kamińska // Lider. – 2002, nr 11, * Konspekt zajęć świetlicowych. Temat: “Pomóc sobie” – dbamy o swój organizm 229. Schrupać by rzepkę! : dlaczego powinniśmy jeść warzywa? / Otylia Kocik // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 4, s. 11-12 * Scenariusz zajęć dla przedszkolnej grupy świetlicowej 230. Skąd się wzięły pory roku? : scenariusz zajęć świetlicowych / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 14-15 231. Skrzydlate opowieści : możesz latać jak sokół lub podlatywać jak kura – wybór należy do ciebie / Gabriela Rozmus // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 1, s. 9-13 232. Słodka kraina : Dzień Czekolady : scenariusz zajęć świetlicowych dla dzieci z klas 1-3 / Małgorzata Sęk // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 4, s. 19 233. Spacer po Podlasiu // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 4, s. 17-20 234. Spotkanie z jesienią w poezji, w fotografii, w muzyce / Alicja Janiak // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 1, s. 18-19 * Scenariusz zajęć świetlicowych z elementami edukacji ekologicznej 235. Spotkanie z Kopciuszkiem Charles’a Perraulta : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Staszewska // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 5, s. 18-19 236. Spotkanie ze Smokiem Wawelskim / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 29-30 237. Stanę się drzewem : Światowy Dzień Lasu : scenariusz zajęć świetlicowych dla dzieci z klas 1-3 / Renata Mierzyńska // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 4, s. 15 238. Syzyfowa praca szkół? : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 8-9 239. Szczodre wieczory w śląskim domu / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 23-24 240. Szlakiem latarni morskich / Ewa Szczepanek // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 2, s. 29-30 241. Szlakiem warszawskich legend / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 2, s. 12-13 242. Sztuka włókna – pleciona bransoletka / Anna Sromek // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 25-26 243. Śladami dziecięcych bohaterów : Sokole Oko w świetlicy / Bogdan Grabiec // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 4, s. 15-16 244. Śladami dziecięcych bohaterów : zabawy w Zorro w świetlicy / Bogdan Grabiec // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 2, s. 16-17 245. Śladem legend małopolskich / Katarzyna Niedziółka // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 27-28 246. Ślimak i jego własny domek / Dorota Serwacka // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 6, s. 20-21 247. Śmieci mniej – Ziemi lżej : scenariusz zajęć świetlicowych / Monika Kita // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 1, s. 22 248. Śnieżka w świetlicy : Międzynarodowy Dzień Teatru : scenariusz imprezy świetlicowej / Patrycja Burlaga, Joanna Myślińska // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 4, s. 16-18 249. Świat bajek. Jak miło spędzić wolny czas? : scenariusz zajęć świetlicowych / Marzena Białkowska // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 4, s. 12-13 250. Świetlica rozkwita w zieleni : Polski Dzień Niezapominajki / Beata Spandel // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 1, s. 14 * Scenariusz zajęć świetlicowych dla dzieci z klas 1-3 251. Świetlicowa lista przebojów : Dzień Radia : scenariusz imprezy świetlicowej dla dzieci 1-3 / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 4, s. 20 252. Świetlicowe zabawy interakcyjne wspomagające zdobywanie przyjaciół / Monika Kulka // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 2, s. 3-4 253. Świetlicowe zabawy pomagające poskromić złość / Monika Kulka // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 5, s. 3-6 254. Świetlicowe zabawy pomagające rozładować stres / Monika Kulka // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 3, s. 3-4 255. Świętujemy Dzień Kota : scenariusz zajęć świetlicowych / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 20 256. Tajemniczy świat Posejdona : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 4, s. 24-25 257. Techniki usprawniające czytanie (scenariusz zajęć świetlicowych dla gimnazjalistów) / Aleksandra Dworecka // Wszystko dla Szkoły. – 2008, nr 3, s. 22-23 258. Tropem Czerwonego Kapturka : scenariusz zajęć świetlicowych / Małgorzata Sęk // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 5, s. 20-21 259. Tropikalny las oceanów, czyli podróż do kolorowej rafy koralowej : scenariusz zajęć świetlicowych / Małgorzata Namsołek // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 3, s. 20-21 260. Tworzymy wielkanocną grę planszową : scenariusz zajęć świetlicowych / Aniela Fiołkowska // Życie Szkoły. – 2014, nr 4, s. 24-25 261. Uczymy się oszczędzać z wróbelkiem / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 4, s. 22-23 262. Układamy bajkę : Międzynarodowy Dzień Pisarzy : scenariusz zajęć świetlicowych dla dzieci z klas 1-3 / Barbara Głaz // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 4, s. 14 263. W Akademii Pana Kleksa / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 4, s. 6-7 264. W baśniowej krainie : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska, Renata Żukowska // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 2, s. 24 265. W baśniowej krainie : scenariusz zajęć świetlicowych / Magdalena Woźny // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 1, s. 27 * Baśnie H. Ch. Andersena 266. W co się bawić? : garść pomysłów do pracy w świetlicy szkolnej : scenariusze zajęć świetlicowych dla uczniów klas I-III inspirowanych twórczością Jana Brzechwy / Anna Sawicka // Świetlica w Szkole. – 2009, nr 3, s. 25-26 267. W każdym jest coś dobrego : Dzień Przyjaciela : scenariusz imprezy świetlicowej / Agnieszka Mateja // Świetlica w Szkole. – 2011, nr 2, s. 20 268. W leginsach i jeleniokach / Magdalena Gajewska // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 11-12 269. W poszukiwaniu zimy, czyli wyprawa do krainy wiecznych lodów. Scenariusz zajęć świetlicowych prowadzonych metodami pedagogiki zabawy / Janina Maliszak // Grupa i Zabawa. – 2001, nr 3, s. 36-39 270. W świecie muzyki romskiej : scenariusz zajęć świetlicowych / Alicja Gansy // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 6, s. 28-29 271. W świecie owadów / Magdalena Adamczyk, Żaneta Piskorz // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 5, s. 26-27 * Scenariusz zajęć ruchowych z elementami jogi 272. W zaczarowanym lesie : scenariusz zajęć świetlicowych / Paulina Cysak // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 3, s. 6-7 273. W zdrowym ciele zdrowy duch : turniej wiedzy o zdrowiu / Agnieszka Gromelska, Renata Żukowska // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 1, s. 12 274. Wakacyjne wyprawy po mapie : scenariusz zajęć świetlicowych / Renata Mierzyńska // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 2, s. 25-26 275. Waran z Komodo – jaszczurka największa na świecie / Ewa Szczepanek // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 16-17 276. Warszawska syrenka / Ewa Szczepanek // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 6, s. 27-28 277. Wąż w roli głównej / Beata Godyla // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 8-9 278. Wesołe zabawy ze strusiem : scenariusz zajęć świetlicowych / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 6, s. 19-20 279. Wędrówki ryb : scenariusz zajęć świetlicowych / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 3, s. 22-23 280. Wędrówki z Jankiem Długoszem : śladami księżnej Daisy / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 1, s. 19-22 281. Wiano świętej Kingi / Renata Zielińska // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 2, s. 19 282. Wietnamska przygoda w świetlicy / Agnieszka Gromelska // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 2, s. 10-11 283. Wiosenne kwiaty : scenariusz zajęć świetlicowych / Aldona Młynek-Gaj // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 1, s. 21 284. Wiosna już nadchodzi : scenariusz zajęć świetlicowych / Paulina Kulczakiewicz // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 4, s. 16 285. Witamy się z latem : rozwijanie kompetencji kluczowych w świetlicy / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 2, s. 27 286. “Woda z wodą i o wodzie…” / Alicja Jadach // Modelowe Nauczanie. – 2013, nr 2, s. 54-57 * Scenariusz zajęć świetlicowych z muzykoterapią 287. Wszyscy są ważni : scenariusz zajęć świetlicowych w szkole podstawowej / Renata Mierzyńska // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 2, s. 14 288. Wypłyń na głębię / Joanna Wójcik // Wychowawca. – 2016, nr 4, s. 29 * Scenariusz lekcji wychowawczej zajęć w świetlicy i internacie 289. Wyprawa do Afryki : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska // Życie Szkoły. – 2013, nr 4, s. 20, 25-26 290. Z Kopciuszkiem na balu : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Staszewska // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 3, s. 8 291. Z Pyzą na polskich dróżkach / Katarzyna Uhma // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 3, s. 13-16 * Inscenizacja słowno-muzyczna na podstawie tekstu Hanny Januszewskiej 292. Z rodzeństwem zawsze jest wesoło : scenariusz zajęć świetlicowych / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 6, s. 26 293. Za co kochamy zwierzęta? : scenariusz zajęć świetlicowych / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 31 294. Za co lubimy lato?/ Marzena Białkowska // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 2, s. 24 295. Zabawy andrzejkowe : scenariusz zajęć świetlicowych dla dzieci z klas 1-6 / Agnieszka Ledzińska // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 2, s. 23-25 296. Zabawy muzykoterapeutyczne / Monika Walas // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 12-13 * Zawiera przykłady ćwiczeń i zabaw muzykoterapeutycznych, których zadaniem jest zwiększenie poczucia bezpieczeństwa, redukowanie napięć psychofizycznych, wzmocnienie więzi między uczniami i poprawa jakości współpracy w grupie 297. Zabawy stolikowe na zimowe popołudnia w świetlicy / Beata Godyla // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 4, s. 10-12 298. Zabawy świetlicowe na dywanie / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 3, s. 17-18 299. Zabawy wychowujące ku wartościom – miłość i przyjaźń : scenariusz zajęć świetlicowych / Monika Kulka // Świetlica w Szkole. – 2019, nr 1, s. 16-17 300. Zabawy w gronie koleżanek i kolegów : scenariusz zajęć świetlicowych / Dorota Zając // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 3, s. 18 301. Zabawy z chustą animacyjną / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 4, s. 15 302. Zabawy z gazetą : scenariusz zajęć świetlicowych dla klas I-III szkoły podstawowej / Małgorzata Skwarko // Wszystko dla Szkoły. – 2007, nr 5, s. 14 303. Zabawy z laleczkami kokeshi / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2014, nr 2, s. 15-16 304. Zabawy z wielkanocnym zajączkiem : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska, Renata Żukowska // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 4, s. 17-18 305. Zagadkowy świat jesiennej przyrody / Lesłąwa Dziedzic, Klaudia Pacławska // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 5, s. 12-13 306. Zając u laryngologa / Jadwiga Bibrzycka // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 3, s. 14-15 307. Zaprzyjaźnij się z książką : układanie regulaminu obchodzenia się z książką : scenariusz zajęć świetlicowych / Urszula Grodecka, Marzena Głogowska, Monika Kita // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 1, s. 19-20 308. Zasady dobrego zachowania w kinie. Dzień Postaci z Bajek / Joanna Hoffmann // Świetlica w Szkole. – 2012, nr 1, s. 23 309. “Zawsze w dobrym tonie” – nauka kulturalnego zachowania sie na co dzień / Magdalena Musiał // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 5, s. 22-23 310. Zdrowe odżywianie – wiem, co jem / Marzena Głogowska, Urszula Grodecka, Monika Kita // Świetlica w Szkole. – 2010, nr 3, s. 17-18 311. Zdrowie w twoich rękach : scenariusz zajęć świetlicowych / Małgorzata Gawlik // Wszystko dla Szkoły. – 2004, nr 6, s. 22-24 312. Zdrowo i wesoło witamy wiosnę : zajęcia profilaktyczne w świetlicy szkolnej / Grażyna Zaborska // Nauczanie Początkowe. – 2005/2006, nr 2, s. 61-64 313. Zgoda buduje, niezgoda rujnuje / Lucyna Muznerowska // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 2, s. 26-27 * Scenariusz zajęć świetlicowych 314. Ziemia – to co najwyższe, najdłuższe, największe : scenariusz zajęć świetlicowych / Krystyna Roloff // Świetlica w Szkole. – 2008, nr 2, s. 23 315. Zima w świetlicy : scenariusz zajęć w świetlicy szkolnej / Izabela Krawczyk // Klanza w Czasie Wolnym. – 2005, nr 2, s. 19-21 316. Zimowe gniazda mazurków i wróbli, czyli jak zimują nasze ptaki / Małgorzata Namsołek // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 2, s. 22-23 317. Złoto Bałtyku / Małgorzata Sęk // Świetlica w Szkole. – 2015, nr 2, s. 17-18 318. Zosia Samosia, czyli czy warto współpracować? / Alicja Gansty // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 2, s. 26-27 * Scenariusz zajęć świetlicowych dla szkół podstawowych 319. Zwierzęta Brzechwy / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2017, nr 4, s. 10-11 320. Zwyczaje i obrzędy wielkanocne : scenariusz zajęć świetlicowych / Agnieszka Gromelska, Renata Żukowska // Życie Szkoły. – 2012, nr 4, s. 12-13 321. Żabi król / Beata Krasówka // Świetlica w Szkole. – 2018, nr 3, s. 17 322. Żaby mistrzyniami fitness, czyli poskaczmy… w gumę / Bogdan Grabiec // Świetlica w Szkole. – 2016, nr 4, s. 26-27 323. Żołędziowe postacie / Anna Dudziewicz // Świetlica w Szkole. – 2013, nr 2, s. [2] Oprac. Anna Zacłona Wydział Informacji, Bibliografii i Udostępniania Zbiorów PBW w Opolu
Tłumaczenie hasła "puszka Pandory" na włoski . vaso di Pandora jest tłumaczeniem "puszka Pandory" na włoski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: Jesteś pewien, że nie otworzą puszki Pandory pełnej wirusów? ↔ Sicuro di non stare per aprire il vaso di Pandora dei virus?
Aby zemścić się na Prometeuszu. - Dlaczego Zeus zesłał na ziemię kobietę?, Wszystkie możliwe nieszczęścia i zło. - Co zawierała puszka Pandory?, Pandora otworzyła puszkę z ciekawości. - Jak zawartość puszki wydostała się na Ziemię?, Chciał podarować go ludzom. - Dlaczego Prometeusz ukradł Bogom ogień?, Bóg ulepił ją z gliny. - Skąd się wzięła Pandora?, Ukrył nadzieję. - Co Prometeusz ukrył na dnie puszki?, To opowieść o Bogach, półbogach, herosach i ludziach. - Co to jest mit?, To zbiór mitów. - Co to jest mitologia?, Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie.
Zobacz 3 odpowiedzi na pytanie: Wyjaśnij powiedzenie Puszka pandory . Pytania . Wszystkie pytania; Sondy&Ankiety; Kategorie . Szkoła - zapytaj eksperta (1896) Szkoła: ZS nr 6 w Jastrzębiu Zdroju Klasa: 1 LA, 1 C, 1 TE Przedmiot: język polski Prowadzący: Arkadiusz Żmij Program: Pamiętajcie o ogrodach Temat lekcji: Geneza antycznego dramatu, budowa i cechy tragedii antycznej. Cele lekcji: ogólny: budowanie przekonania o starożytnych korzeniach kultury europejskiej cele szczegółowe: uczeń potrafi wyjaśnić terminy: epejsodion, stasimon, exodus, orchestra, Dytyramb, proksenionion, skene, katharsis, satyr, fatum, Dionizje Małe, Dionizje Wielkie itd. uczeń potrafi opowiedzieć treść tragedii Król Edyp uczeń wie kim był Sofokles, Tespis, Ajschylos uczeń wie czym jest ogień prometejski, puszka Pandory uczeń zna genezę teatru i dramatu, pojecie tragedii, konfliktu tragicznego Metody dydaktyczne: burzy mózgów analizy i interpretacji analizy porównawczej Środki dydaktyczne: J. Parandowski Mitologia, Puls: Londyn, 1992 r. podręcznik: A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 1, WSiP: Warszawa, s. 87 kserokopie materiałów Formy pracy: jednostkowa zbiorowa Bibliografia: A. Z. Makowiecki, A. Markowski, W. Paszyński, T. Wroczyński, Pamiętajcie o ogrodach część 1, WSiP: Warszawa, M. Adamczyk, B. Chrząstowska, J. T. Pokrzywniak. Starożytność-oświecenie. Podręcznik literatury dla klasy pierwszej szkoły średniej, WSiP: Warszawa, 1995 r. M. Stworowa, M. Orlicka, Scenariusze lekcji języka polskiego, Innowacje: Goleszów, 1994 r. Konspekt właściwy: I Ogniwo wstępne: 10’ -etap organizacyjny -stworzenie sytuacji problemowej: Poznaliście już o inną tragedię Sofoklesa – Antygonę o czym ona opowiada 5’ Ogniwo centralne: (ok. 30’) Geneza antycznego dramatu (tragedii) Narodziny tragedii wiążą się z kultem pierwotnie frygijskiego boga – Dionizosa. Jego wyznawcy udawali się w górskie ustronia, gdzie oddawali się tańcom mocno zaprawianych winem, w których wpadali w ekstazę, zlewając się z gromadą, przyrodą, samym bogiem. Wiosna to ekstaza przyrody. Z czasem te żywiołowe obrzędy zastąpiły śpiewy (dytyramby) na cześć Dionizosa wykonywane przez chór satyrów z przodownikiem (ich autorstwo przypisuje się Arionowi) – Dionizje Małe, Dionizje Wiejskie W VI w. pne Pejsistratos ustanawia w marcu nowe kilkudniowe święto Dionizje Wielkie, Dionizje Miejskie, na których powstaje tragedia - Tespis wprowadził aktora - posłańca (angelos), chór był zbiorem ludzi – tragedia to były głównie wypowiedzi chóru z małymi wstawkami aktora Ajschylos wprowadził drugiego aktora – maleje rola chóru, rośnie epejsodionów, lepsza dramaturgia (V w. pne) Sofokles wprowadził trzeciego aktora i uczynił każdą tragedię samodzielnym dziełem (a nie częścią tetralogii) Budowa tragedii klasycznej: prolog – wstęp, zawiązanie akcji parodos – pierwsza uroczysta pieśń chóru, pierwsze wejście chóru epejsodiony (5) – dialog bohaterów, sceny dialogowe, czasem występuje w nich dodatkowo kommos – lament, skarga bohatera stasimony (5) – pieśni chóru, komentarz exodus – wyjście, zejście chóru ze sceny, zakończenie Budowa Króla Edypa jako tragedii klasycznej: prolog – Wchodzi procesja błagalników, Teby są nękane przez zarazę, Edyp wysłał już Kreona do wyroczni delfickiej, by dowiedział się co trzeba zrobić, by ją zlikwidować, Ten wraca i informuje króla, że zaraza i nieurodzaj jest przyczyną zmazy- nie pomszczenia przelanej krwi króla Lajosa i obecności mordercy w miescie. Procesja błagalników wychodzi. parodos – Na orchestrę wchodzi chór i rozlega się uroczysta pieśń chóru, (3 pary strof (strofa +antystrofa), różniących się metrycznie epejsodiony i stasimony (4): 1. epejsodion orędzie Edypa i scena z wieszczem Tyrezjaszem, który mówi Edypowi, że to on jest źródłem zła –Edyp go wygania, nie rozumiejąc przesłania wieszcza 1. stasimon – chór choć pod wrażeniem słów wieszcza staje w obronie króla 2. epejsodion – scena Edypa z Kreonem, który broni się przed oskarżeniem go o spisek przeciw władcy, przybycie Jokasty, która odnalazła swoje szczęście i miłość z Edypem i nie wierzy wyroczni, która przepowiada mroczną przyszłość 2. stasimon – reakcja chóru na niewiarę Jokasty w wyrocznię, wołanie do boga żeby coś uczynił 3. epejsodion – Jokasta modli się do Apollona o pomoc, do Edypa przybywa goniec z Koryntu z wiadomością o śmierci Polibosa i informacją, że Edyp nie był synem zmarłego, ale przyniesiony został z Teb, Jokasta słucha i wszystko staje się dla niej jasne i odchodzi by zadać sobie śmierć 3. stasimon pieśń nie jest związana z sytuacją jest dla widza i pyta kim jest tajemniczy Edyp – 1099w. 4. epejsodion zjawia się oczekiwany przez Edypa pasterz, który go przyniósł Polibosowi, wyjawia kim jest Edyp, to tragedia dla króla Exodus, zakończenie – o samobójstwie Jokasty i oślepieniu Edypa dowiadujemy się od zwiastuna z wnętrza budynku, w którym się to dokonało, Edyp udaje się na wygnanie Zasady kompozycyjne tragedii klasycznej zasada trzech jedności: czasu – akcja może trwać najwyżej jedną dobę miejsca – jedno miejsce, o pozostałych dowiadujemy się dzięki posłańcowi akcji – jeden wątek, jedna akcja (2, 3 aktorów na scenie) zasada decorum – zasada odpowiedniości stylu i bohaterów styl wysoki, patetyczny, poważny bohaterowie dobrze urodzeni, z wyższych sfer zasada niezmienności charakteru postaci (bohater statyczny) zasada nieokazywania bezpośrednio scen naturalistycznych (krwawych, samobójstw) Kategorie wiążące się z tragedią tragizm – tam gdzie dochodzi do starcia równorzędnych wartości, racji, gdzie nie ma wyboru fatum – los ludzkości jest z góry zaplanowany, przeznaczenie katharsis – oczyszczenie widzów ze złych emocji Ogniwo końcowe: Powtórzenie wiadomości poprzez odpytanie wybranych uczniów Wskazanie na źródło informacji poszerzających wiedzę: orBos.
  • u04nkgfc71.pages.dev/9
  • u04nkgfc71.pages.dev/86
  • u04nkgfc71.pages.dev/49
  • u04nkgfc71.pages.dev/24
  • u04nkgfc71.pages.dev/8
  • u04nkgfc71.pages.dev/45
  • u04nkgfc71.pages.dev/22
  • u04nkgfc71.pages.dev/65

    • puszka pandory scenariusz lekcji